Διακοπή της προθεσμίας ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως με την υποβολή διοικητικής προσφυγής

ΣτΕ Ολ 380/2024

Πρόεδρος: Ε. Νίκα,  Πρόεδρος ΣτΕ

Εισηγητής: Μ. Αθανασοπούλου, Σύμβουλος Επικρατείας

Διακοπή της προθεσμίας ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως με την υποβολή διοικητικής προσφυγής κατά τα αρθ. 227επ. ν. 3852/2010 και 151επ. ν. 3463/2006. Μεταβολή νομολογίας σχετικά με προϋπόθεση παραδεκτού ενδίκου βοηθήματος.

1. Κρίσιμο χρονικό σημείο για την  έναρξη υπολογισμού του χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο διοικητική προσφυγή νομιμότητας κατά τα αρθ. 227επ. του ν. 3852/2010 και 151επ. του ν.3463/2006 (ΚΔΚ) διακόπτει την προθεσμία ασκήσεως αιτήσεως ακυρώσεως, είναι αυτό της υποβολής της προσφυγής και όχι της περιελεύσεως της προσβαλλόμενης με την προσφυγή πράξης και των στοιχείων έκδοσής της στο αρμόδιο να αποφανθεί της προσφυγής όργανο.

Η εν λόγω περιέλευση αποτελεί το εναρκτήριο γεγονός για τον υπολογισμό της αποκλειστικής προθεσμίας αποφάνσεως επί προσφυγής τόσο του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης όσο και της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ΚΔΚ.

Η λύση αυτή υπαγορεύεται και δικαιολογείται από την ανάγκη ύπαρξης σταθερών και ευχερώς μετρήσιμων χρονικών σημείων υπολογισμού της προθεσμίας της αιτήσεως ακυρώσεως, μη συναρτωμένων με αβέβαια περιστατικά, και τούτο για τη διευκόλυνση της  παροχής έννομης προστασίας, χωρίς, παραλλήλως, να περιορίζεται  ο χρόνος εντός του οποίου δύναται εν τοις πράγμασι να επιτευχθεί διοικητική διευθέτηση της υποθέσεως (μειοψ.). 

2. Αν και η μεταβολή νομολογίας επί ζητήματος που συνδέεται με προϋπόθεση παραδεκτού της αιτήσεως ακυρώσεως δεν δύναται να αντιταχθεί στον διάδικο εκείνον, ο οποίος την άσκησε παραδεκτώς σύμφωνα με τη νομολογία που κρατούσε κατά το κρίσιμο, εκάστοτε, χρονικό διάστημα (συνυπολογιζομένου, πάντως, και ενός ευλόγου χρονικού διαστήματος από τη δημοσίευση της δικαστικής αποφάσεως που εισάγει την εν λόγω μεταβολή), τέτοια περίπτωση δεν συντρέχει εν προκειμένω, η δε κρινόμενη αίτηση είναι, υφ’οιανδήποτε εκδοχή, απορριπτέα ως εκπρόθεσμη (μειοψ).