Παράρτημα ΙV - Κανονισμός Βρυξέλλες Ι

Τα ένδικα μέσα που μπορούν να ασκούνται δυνάμει του άρθρου 44 είναι τα ακόλουθα:

— στο Βέλγιο, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες, αναίρεση,

— στη Βουλγαρία, «обжалване пред Върховния касационен съд»,

— στην Τσεχική Δημοκρατία, «dovolání» και «žaloba pro zmatečnost»,

— στη Γερμανία, «Rechtsbeschwerde»,

— στην Εσθονία, «kassatsioonikaebus»,

— στην Ιρλανδία, προσφυγή επί νομικού ζητήματος στο «Supreme Court»,

— στην Ισλανδία, προσφυγή στο «Hæstiréttur»,

— στην Κύπρο, προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο,

— στη Λεττονία, προσφυγή στο «Augstākās tiesas Senāts» μέσω του «Apgabaltiesa»,

— στη Λιθουανία, προσφυγή στο «Lietuvos Aukščiausiasis Teismas»,

— στην Ουγγαρία, «felülvizsgálati kérelem»,

— στη Μάλτα, δεν είναι δυνατή η προσφυγή σε άλλο δικαστήριο· σε περίπτωση απόφασης διατροφής, στο «Qorti ta’ l-Appell» σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται για τις προσφυγές στον «kodiċi ta’ Organizzazzjoni u Procedura Ċivili - Kap. 12»,

— στην Αυστρία, «Revisionsrekurs»,

— στην Πολωνία, «skarga kasacyjna»,

— στην Πορτογαλία, προσφυγή επί νομικού ζητήματος,

— στη Ρουμανία, «contestatie in anulare» ή «revizuire»,

— στη Σλοβενία, προσφυγή ενώπιον του «Vrhovno sodišče Republike Slovenije»,

— στη Σλοβακία, «dovolanie»,

— στη Φινλανδία, προσφυγή ενώπιον του «korkein oikeus/högsta domstolen»,

— στη Σουηδία, προσφυγή ενώπιον του «Högsta domstolen»,

— στο Ηνωμένο Βασίλειο, μία μόνο περαιτέρω προσφυγή επί νομικού ζητήματος.