1. Αντικείμενο της κατά το προηγούμενο άρθρο ενεχύρασης ή εκχώρησης μπορεί να είναι και μελλοντικές απαιτήσεις, έστω και αν δεν υφίσταται ακόμη ο λόγος παραγωγής τους, εφόσον οι απαιτήσεις αυτές προσδιορίζονται ή μπορεί να προσδιορισθούν. Στην τελευταία περίπτωση η ενεχύραση ή εκχώρηση αποκτά ενέργεια με τη γέννηση των απαιτήσεων. Ο ενεχυραστής ή εκχωρητής οφείλει να ενημερώνει τον ενεχυρούχο δανειστή ή εκδοχέα για τη γέννηση της απαίτησης. Για τις μελλοντικές απαιτήσεις μπορεί να γίνει αναγγελία και στο μελλοντικό οφειλέτη, εφόσον αυτός είναι ήδη γνωστός.
2. Η κατά το προηγούμενο άρθρο και την προηγούμενη παράγραφο ενεχύραση ή εκχώρηση μπορεί να αφορά και ομάδα απαιτήσεων, που προσδιορίζεται ως σύνολο, χωρίς ανάγκη εξατομίκευσης των επί μέρους απαιτήσεων.