ΑΡΘΡΟ 14
1. Σε περίπτωση κατά την οποία μέλος πληρώματος πλοίου ενός των δύο Συμβαλλόμενων Μερών διαπράξει αδίκημα στο πλοίο για όσο χρόνο αυτό βρίσκεται στα εσωτερικά ύδατα του άλλου Συμβαλλόμενου Μέρους, οι αρχές του Μέρους αυτού δεν θα διώκουν αυτό χωρίς τη συγκατάθεση της αρμόδιας διπλωματικής ή προξενικής Αρχής του πρώτου Συμβαλλόμενου Μέρους, εκτός εάν:
(α) οι συνέπειες του αδικήματος επεκτείνονται στην επικράτεια του δεύτερου Μέρους, ή
(β) το αδίκημα είναι τέτοιου είδους ώστε να διαταράσσει την ειρήνη ή τη δημόσια τάξη και την ασφάλεια του άλλου Μέ-ρους,ή
(γ) η δίωξη είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών ή ψυχοτρόπων ουσιών, ή
(δ) ο πλοίαρχος του πλοίου έχει ζητήσει τη δίωξη του δράστη, ή
(ε) το αδίκημα έχει διαπραχθεί σε βάρος προσώπου που δεν είναι μέλος πληρώματος του πλοίου αυτού.
2. Σε περίπτωση κατά την οποία έχει διαπραχθεί αδίκημα επί πλοίου που φέρει τη σημαία ενός από τα Συμβαλλόμενα Μέρη, το οποίο διέρχεται από τη χωρική θάλασσα του ετέρου Συμβαλλόμενου Μέρους, όσον αφορά την ποινική δικαιοδοσία, θα εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 27 της Σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας του Ο.Η.Ε.(1982).
3. (α) Στις περιπτώσεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος Άρθρου, πριν από τη λήψη οποιωνδήποτε μέτρων από τις αρχές του παράκτιου κράτους, θα πρέπει να υπάρχει προηγούμενη ειδοποίηση των αρμόδιων διπλωματικών ή προξενικών αρχών του κράτους τη σημαία του οποίου φέρει το πλοίο.
(β) Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, η ανωτέρω ειδοποίηση μπορεί να γίνει κατά το χρόνο λήψης των ανωτέρω μέτρων.
4. Κατά την άσκηση της ποινικής, αστικής και πειθαρχικής δικαιοδοσίας του, κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος θα λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή της κρατήσεως των πλοίων του ετέρου Συμβαλλόμενου Μέρους. Εάν αυτή η κράτηση είναι απολύτως απαραίτητη, τα Συμβαλλόμενα Μέρη θα περιορίσουν αυτή στο ελάχιστο ή θα επιτρέψουν τον απόπλου του πλοίου με την υποβολή εγγυήσεων.
