Άρθρο 13
1. Πρόσωπο που κρατείται ή εκτίει ποινή στην επικράτεια ενός Κράτους Μέρους, η παρουσία του οποίου σε άλλο Κράτος Μέρος ζητείται με σκοπό τη μαρτυρία, αναγνώριση ή άλλη παροχή συνδρομής κατά τη λήψη αποδείξεων για τη διερεύνηση ή δίωξη αδικημάτων που προβλέπονται από την παρούσα Σύμβαση μπορεί να μεταφερθεί αν πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:
(α) Αν το πρόσωπο είναι ενήμερο και δώσει ελεύθερα την συγκατάθεση του, και
(β) Αν οι αρμόδιες αρχές και των δύο Κρατών συμφωνήσουν, υπό τους όρους που τα εν λόγω Κράτη θα θεωρήσουν ενδεδειγμένους.
2. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου:
(α) Το Κράτος στο οποίο μεταφέρεται το πρόσωπο έχει την εξουσία και υποχρέωση να το φυλάξει υπό κράτηση, εκτός αν άλλως ζητηθεί ή εξουσιοδοτηθεί από το Κράτος από το οποίο μεταφέρθηκε το πρόσωπο,
(β) Το Κράτος στο οποίο μεταφέρεται το πρόσωπο εκπληρώνει χωρίς καθυστέρηση την υποχρέωση του να επιστρέψει το πρόσωπο στη φύλαξη του Κράτους από το οποίο μεταφέρθηκε, όπως προηγουμένως ή όπως αλλιώς έχει συμφωνηθεί, από τις αρμόδιες αρχές των δύο Κρατών,
(γ) Το Κράτος στο οποίο μεταφέρεται το πρόσωπο δεν μπορεί να ζητήσει από το Κράτος από το οποίο αυτό μεταφέρθηκε να κινήσει διαδικασία έκδοσης για την επιστροφή αυτού του προσώπου,
(δ) Ο υπό κράτηση χρόνος στο Κράτος στο οποίο μεταφέρθηκε το εν λόγω πρόσωπο προσμετράται στην ποινή που εκτίει στο Κράτος από το οποίο μεταφέρθηκε.
3. To πρόσωπο, το οποίο πρόκειται να μεταφερθεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, ανεξάρτητα από την υπηκοότητα του, δεν μπορεί να διωχθεί ή να κρατηθεί ή να υποβληθεί σε άλλο περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας στην επικράτεια του Κράτους στο οποίο αυτό μεταφέρεται για πράξεις ή καταδίκες προγενέστερες της αναχώρησης του από την επικράτεια του Κράτους από το οποίο μεταφέρεται, εκτός αν συμφωνήσει προς τούτο το τελευταίο αυτό Κράτος.
