Άρθρο 4 ΚΑΤΟΙΚΟΣ
1. Για τους σκοπούς αυτής της Συμφωνίας, ο όρος "κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Κράτους" υποδηλώνει οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο, σύμφωνα με τους νόμους αυτού του Κράτους, υπόκειται σε φορολογία σε αυτό λόγω κατοικίας, τόπου διαμονής, τόπου διοίκησης των δραστηριοτήτων του ή τόπου των κεντρικών του γραφείων, ή οποιουδήποτε άλλου κριτηρίου παρόμοιας φύσης, περιλαμβάνει δε επίσης το Κράτος αυτό ή οποιαδήποτε τοπική αρχή αυτού. Αυτός ο όρος όμως δεν περιλαμβάνει οποιοδήποτε πρόσωπο που υπόκειται σε φορολογία στο Κράτος αυτό όσον αφορά σε εισόδημα από πηγές εντός αυτού του Κράτους.
2. Αν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1, ένα φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλόμενων Κρατών, τότε η νομική του κατάσταση καθορίζεται
ως εξής:
α) θεωρείται κάτοικος μόνο του Κράτους στο οποίο έχει μόνιμη οικογενειακή εστία αν έχει μόνιμη οικογενειακή εστία και στα δύο Κράτη, θεωρείται κάτοικος του Κράτους με το οποίο διατηρεί στενότερους προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς (κέντρο ζωτικών συμφερόντων),
β) αν το Κράτος στο οποίο έχει το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων δεν μπορεί να προσδιορισθεί, ή αν δεν έχει νόμιμη οικογενειακή εστία σε οποιοδήποτε από τα δύο Κράτη, θεωρείται κάτοικος μόνο του Κράτους στο οποίο έχει τη συνήθη διαμονή του,
γ) αν έχει συνήθη διαμονή και στα δύο Κράτη, ή σε κανένα από αυτά,
θεωρείται κάτοικος του Κράτους του οποίου είναι υπήκοος,
δ) αν είναι υπήκοος και των δύο Κρατών, ή κανενός από τα δύο, οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Κρατών διευθετούν το ζήτημα με αμοιβαία συμφωνία.
3. Αν σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 ένα πρόσωπο εκτός από φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλομένων Κρατών, τότε, οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Κρατών διευθετούν το ζήτημα με αμοιβαία συμφωνία.
