Τα άρθρα 14 έως και 22 και το άρθρο 30 του Αστικού Κώδικα αντικαθίστανται ως έξης:
«Άρθρο 14. Προσωπικές σχέσεις των συζύγων. Οι προσωπικές σχέσεις των συζύγων ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. ατό το δίκαιο τής τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής ιθαγένειάς τους, εφόσον ο ένας τη διατηρεί· 2. από το δίκαιο τής τελευταίας κατά τη διάρκεια του γάμου κοινής συνήθους διαμονής τους· 3. από το δίκαιο προς το οποίο οι σύζυγοι συνδέονται στενότερα».
«Άρθρο 15. Περιουσιακές σχέσεις των συζύγων. Οι περιουσιακές σχέσεις των συζύγων διέπονται από το δίκαιο πού ρυθμίζει τις προσωπικές σχέσεις τους, αμέσως μετά την τέλεση του γάμου».
«Άρθρο 16. Διαζύγιο και δικαστικός χωρισμός. Το διαζύγιο και ο δικαστικός χωρισμός ρυθμίζονται από το δίκαιο πού διέπει τις προσωπικές σχέσεις των συζύγων κατά την έναρξη τής διαδικασίας του διαζυγίου ή του χωρισμού».
«Άρθρο 17. Τέκνο γεννημένο σε γάμο. Ή ιδιότητα τέκνου ως γεννημένου σε γάμο κρίνεται κατά το δίκαιο πού διέπει τις προσωπικές σχέσεις τής μητέρας και του συζύγου της κατά το χρόνο τής γέννησης του τέκνου ή, αν ο γάμος τους έχει λυθεί πριν από τη γέννηση, κατά το χρόνο τής λύσης του γάμου».
«Άρθρο 18. Σχέσεις γονέων και τέκνου. Οι σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνου ρυθμίζονται κατά/σειρά: 1. από το δίκαιο τής τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους· 2. από το δίκαιο τής τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους· 3. από το δίκαιο τής ιθαγένειας του τέκνου».
«Άρθρο 19. Τέκνο χωρίς γάμο των γονέων του. Οι σχέσεις μητέρας και τέκνου, πού γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του, ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο τής τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους· 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους· 3. από το δίκαιο τής ιθαγένειας τής μητέρας».
«Άρθρο 20. Οι σχέσεις πατέρα και τέκνου, πού γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του, ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο τής τελευταίας κοινής κοινής ιθαγένειάς τους· 2. από το δίκαιο τής τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους· 3. απα το δίκαιο τής ιθαγένειας του πατέρα».
«Άρθρο 21. Οι σχέσεις μητέρας και πατέρα τέκνου, πού γεννήθηκε χωρίς γάμο τους, ρυθμίζονται κατά σειρά από το δίκαιο τής τελευταίας, κατά τη διάρκεια τής κύησης, κοινής τους ιθαγένειας, συνήθους διαμονής ή απλής διαμονής».
«Άρθρο 22. Εξομοίωση προς τέκνο γεννημένο σε γάμο. Ή εξομοίωση τέκνου γεννημένου χωρίς γάμο των γονέων του με επιγενόμενο μεταξύ τους γάμο, προς τέκνο γεννημένο σε γάμο, ρυθμίζεται από το δίκαιο πού διέπει τις προσωπικές σχέσεις των συζύγων αμέσως μετά την τέλεση του γάμου. Ή εξομοίωση με πράξη τής αρχής ρυθμίζεται από το δίκαιο τής ιθαγένειας του πατέρα κατά το χρόνο τής πράξης ή, αν αυτή επιχειρείται μετά το θάνατο του πατέρα, κατά το χρόνο του θανάτου του».
«Άρθρο 30. Έλλειψη ιθαγένειας και συνήθους διαμονής. Εφόσον ο νόμος δεν καθιερώνει άλλη ρύθμιση, αν το πρόσωπο δεν έχει ιθαγένεια, εφαρμόζεται στη θέση του δικαίου τής ιθαγένειας το δίκαιο τής συνήθους διαμονής και, αν δεν έχει συνήθη διαμονή, το δίκαιο της απλής διαμονής».
