Εάν επιταγή εξεδόθη πληρωτέα εις νόμισμα, μη κυκλοφορούν εν τω τόπω της πληρωμής, το ποσόν δύναται να πληρωθή εντός της προθεσμίας της εμφανίσεως της επιταγής, εις το νόμισμα του τόπου κατά την αξίαν αυτού εν τη ημέρα της πληρωμής. Εάν η πληρωμή δεν επραγματοποιήθη κατά την εμφάνισιν ο κομιστής δύναται κατ' εκλογήν αυτού ν' απαιτήση όπως το πόσον της επιταγής πληρωθή εις το νόμισμα του τόπου κατά την τρέχουσαν τιμήν της ημέρας είτε της εμφανίσεως είτε της πληρωμής.
Αι συνήθειαι του τόπου της πληρωμής χρησιμεύουσιν προς καθορισμόν της αξίας του ξένου νομίσματος. Ουχ ήττον ο εκδότης δύναται να ορίση ίνα το πληρωτέον ποσόν υπολογισθή κατά την εν τη επιταγή καθοριζομένην τρέχουσαν τιμήν.
Οι προηγούμενοι κανόνες δεν εφαρμόζονται εν η περιπτώσει ο εκδότης ώρισεν ότι η πληρωμή θέλει γίνει εις σημειούμενον νόμισμα (ρήτρα πραγματικής εις αλλοδαπόν νόμισμα πληρωμής).
Επί εξαιρετικών όμως περιπτώσεων, αφορωσών την τρέχουσαν τιμήν του ελληνικού νομίσματος, τα αποτελέσματα της εν τω προηγουμένω εδαφίω ρήτρας δύνανται να αναιρώνται εκάστοτε διά νόμων, προκειμένου περί επιταγών πληρωτέων εν Ελλάδι, εκδιδομένων είτε εν Ελλάδι είτε εν τη αλλοδαπή.
Εάν το ποσόν της επιταγής σημειωθή εις νόμισμα έχον την αυτήν ονομασίαν αλλά διάφορον αξίαν εν τω τόπω της εκδόσεως και εν τω τόπω της πληρωμής, τεκμαίρεται το νόμισμα του τόπου της πληρωμής.
