Από την εισαγωγή του ΚΠολΔ καταργούνται:
1) οι διατάξεις νόμων που προβλέπουν την προσωπική κράτηση ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης κατά την Πολιτική Δικονομία για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων, διατηρούνται όμως σε ισχύ οι διατάξεις για την είσπραξη των δημόσιων εσόδων,
2) οι διατάξεις νόμων που ορίζουν ότι τα προνόμια που οι ίδιες προβλέπουν υπερισχύουν από το προνόμιο των εξόδων της αναγκαστικής εκτέλεσης,
3) οι διατάξεις νόμων που αποκλείουν την προσωρινή εκτέλεση κατά νομικών προσώπων δημόσιου ή ιδιωτικού δικαίου, καθώς και οι διατάξεις που ορίζουν ότι η προθεσμία ή η άσκηση αναίρεσης έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα για την αναγκαστική εκτέλεση,
4) οι διατάξεις νόμων που επιβάλλουν άδεια του δικαστηρίου για την επιβολή κατάσχεσης στα χέρια τρίτου, αν και ο δανειστής έχει τίτλο εκτελεστό,
5) οι διατάξεις του άρθρου 19 του α. νόμου 2514 της 24 Αυγούστου/4 Σεπτεμβρίου 1940 "περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως των περί μεταλλείων διατάξεων",
6) οι διατάξεις του α. νόμου 1519 της 17/19 Δεκεμβρίου 1938 "περί αναγκαστικής εκτελέσεως και συντηρητικών μέτρων επί περιουσίας αλλοδαπών κρατών".
