1. Οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 8 του κ.ν. 2190/1920 "Περί ανωνύμων εταιριών" αντικαθίστανται ως εξής:
"2. Το κατώτατο όριο του μετοχικού κεφαλαίου ανώνυμης εταιρίας ιδρυόμενης στο εξής, ορίζεται στο ποσό των δέκα εκατομμυρίων (10.000.000) δραχμών, ολοσχερώς καταβεβλημένο κατά τη σύσταση της εταιρίας.
3. Οι υφιστάμενες ανώνυμες εταιρίες, που έχουν εταιρικό κεφάλαιο μικρότερο του οριζόμενου στην προηγούμενη παράγραφο ορίου, υποχρεούνται εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να αυξήσουν το κεφάλαιο τους μέχρι του ορίου αυτού, διαφορετικά ανακαλείται η άδεια σύστασής τους."
2. Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του κ.ν. 2190/1920 αντικαθίσταται ως εξής:
"4. Οι ανώνυμες εταιρίες, που δεν επιθυμούν να συμμορφωθούν προς τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου, δύνανται, πριν από την παρέλευση της ανωτέρω διετίας, να μετατραπούν σε εταιρία άλλου τύπου, με απόφαση της γενικής συνέλευσης, η οποία λαμβάνεται κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 29 και στην παράγραφο 2 του άρθρου 31 του παρόντος."
3. Η παράγραφος 1 του άρθρου 4 του ν. 3190/1955, "Περί εταιρίας περιορισμένης ευθύνης", αντικαθίσταται ως εξής:
"1. Το κεφάλαιο της εταιρίας δεν δύναται να είναι κατώτερο των τριών εκατομμυρίων (3.000.000) δραχμών ολοσχερώς καταβεβλημένο κατά την κατάρτιση της εταιρικής συμβάσεως. Το ήμισυ τουλάχιστον του ποσού αυτού πρέπει να είναι καταβεβλημένο σε μετρητά.
Οι υφιστάμενες εταιρίες περιορισμένης ευθύνης που έχουν κεφάλαιο κατώτερο των τριών εκατομμυρίων (3.000.000) δραχμών υποχρεούνται, εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να αυξήσουν αυτό μέχρι του ως άνω κατώτατου ορίου."
4. Η παράγραφος 3 του άρθρου 41 του ν. 3190/1955 αντικαθίσταται ως εξής:
"3. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί το εταιρικό κεφάλαιο να μειωθεί κάτω των τριών εκατομμυρίων (3.000.000) δραχμών, ούτε τα εταιρικά μερίδια κάτω των δέκα χιλιάδων (10.000) δραχμών".
5. Για τα καταβαλλόμενα, από τους μετόχους ή εταίρους, ποσά για την αύξηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, κεφαλαίου, των υφιστάμενων ανωνύμων εταιριών και εταιριών περιορισμένης ευθύνης, αντίστοιχα, δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 5 του ν.δ. 3323/1955.
6. Η γενική συνέλευση αποτελεί το ανώτατο όργανο διοίκησης των παρακάτω δημόσιων επιχειρήσεων, οργανισμών και ν.π.δ. και ιδ. δικαίου:
α. Των νομικών προσώπων δημόσιου και ιδιωτικού δικαίου και επιχειρήσεων όπως αυτά προσδιορίζονται από το άρθρο 19 παρ. 2 εδ. β' του ν. 1264/1982, εφόσον το μετοχικό τους κεφάλαιο ανήκει ολόκληρο ή κατά την απόλυτη πλειοψηφία του στο Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημόσιου δικαίου και σε κοινωφελή ιδρύματα ή οργανισμούς του Δημοσίου ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που εποπτεύονται ή επιχορηγούνται από το Δημόσιο ή από νομικά πρόσωπα δημόσιου δικαίου.
β. Των τραπεζών και των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, που ανήκουν στο δημόσιο τομέα, όπως αυτός καθορίζεται από τις ισχύουσες διατάξεις.
7. Το Δημόσιο παρίσταται στη γενική συνέλευση ως μέτοχος, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Οικονομικών. Η γενική συνέλευση ευρίσκεται σε απαρτία και συνεδριάζει εγκύρως επί θεμάτων ημερήσιας διάταξης, όταν παρίσταται σε αυτήν ο Υπουργός Οικονομικών ή ο νόμιμος εκπρόσωπος του. Στη Συνέλευση δύναται να παρίσταται, χωρίς δικαίωμα ψήφου και ο εποπτεύων την επιχείρηση ή οργανισμό υπουργός.
8. Η έννοια των διατάξεων του ν. 1365/1983 και των προεδρικών διαταγμάτων ή άλλων πράξεων που έχουν εκδοθεί με βάση τον πιο πάνω νόμο, όσον αφορά την Αντιπροσωπευτική Συνέλευση Κοινωνικού Ελέγχου (Α Σ. Κ.Ε.), είναι ότι όλες οι αποφάσεις, γνωμοδοτήσεις, πράξεις και αρμοδιότητες γενικά της Α.Σ.Κ.Ε. αυτής, έχουν τη δύναμη και το χαρακτήρα της απλής συμβουλευτικής γνώμης προς τα λοιπά καταστατικά ή άλλα όργανα των οικείων επιχειρήσεων, οργανισμών και νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, τα οποία και μόνο έχουν αποφασιστική αρμοδιότητα κατά τις λοιπές περί αυτών διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας.
9. Κάθε άλλη διάταξη αντίθετη με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής καταργείται.
Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής των παραγράφων 6, 7 και 8 του παρόντος άρθρου.
10. Παρατείνεται για τα έτη 1993 και 1994 η εξουσιοδότηση που παρέχεται στον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, με τις διατάξεις των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου μόνου του ν. 2025/1992 (ΦΕΚ 42 Α' της 18.3.1992), να καθορίζει με αποφάσεις του:
α. τον καθορισμό του ανώτατου ορίου των πάσης φύσης δαπανών των οργανισμών και επιχειρήσεων της παραγράφου 1 του άρθρου μόνου του ν. 2025/1992 και
β. την επιβολή κυρώσεων στους προέδρους, διοικητές ή γενικούς διευθυντές των ανωτέρω οργανισμών και^επιχειρήσεων.
11. Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας δύναται να ασκεί ελέγχους σε όλους τους φορείς του δημόσιου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 1 του ν. 1256/1982 (ΦΕΚ 65 Α') και της παραγράφου 5 του άρθρου 19 του ν. 1586/1986 (ΦΕΚ 37 Α') με σκοπό τον έλεγχο της ακρίβειας και της συνέπειας των παρεχόμενων στοιχείων και των οικονομικών καταστάσεων των φορέων. Οι αρμόδιοι προϊστάμενοι των φορέων είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν αμελλητί στο όργανο ελέγχου κάθε στοιχείο, πληροφορία ή βοήθεια, που θα τους ζητηθεί για την πραγματοποίηση του έργου αυτού.
Η εντολή ελέγχου δίδεται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, η οποία προσδιορίζει τον ελεγχόμενο φορέα, το αντικείμενο του ελέγχου, το όργανο ελέγχου, τις σχετικές προθεσμίες για την υποβολή της εκθέσεως ελέγχου, τη δαπάνη του ελέγχου, καθώς και κατά πόσο αυτή η δαπάνη θα βαρύνει το φορέα ή το Δημόσιο.
12. Με αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, δύναται να επιβληθούν κυρώσεις, μετά από ακρόαση των ενδιαφερομένων, στους προέδρους, διοικητές, γενικούς διευθυντές ή διευθυντές του κατά περίπτωση οργανισμού, επιχειρήσεως ή τράπεζας του άνω δημόσιου τομέα, οι οποίοι δεν εφαρμόζουν τις διατάξεις του παρόντος άρθρου ή δίδουν ανακριβείς πληροφορίες και στοιχεία.
Οι ανωτέρω κυρώσεις συνίστανται:
α. στην άμεση λύση της θητείας, συμβάσεως ή οποιασδήποτε άλλης μορφής σχέσεως, που τους συνδέει με τον αντίστοιχο φορέα, αδαπάνως για το Δημόσιο και το φορέα, και
β. στην καταβολή προστίμου ύψους μέχρι 12 μηνιαίων αποδοχών τους.
