1. Οι διατάξεις των άρθρων 29 έως και 31 και 33 έως και 37 του Δ' Κεφαλαίου καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς υποθέσεις και ισχύουν από 16.9.1999.
2. Στις εκκρεμείς ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αιτήσεις αναιρέσεως, με αντικείμενο της διαφοράς κατώτερο από 500.000 δραχμές, εφαρμόζονται αναλόγως τα οριζόμενα στις παραγράφους 6 έως 8 του άρθρου 12 του ν. 2298/1995 (ΦΕΚ 62 Α ). Ο αναιρεσείων μπορεί, μέσα σε προθεσμία εξήντα (60) ημερών από τις 16.9.1999, να προβάλει με υπόμνημα ότι η επίλυση της εκκρεμούς διαφοράς έχει ευρύτερες για αυτόν οικονομικές επιπτώσεις, που δικαιολογούν τη συνέχιση της δίκης. Στην περίπτωση αυτήν, η υπόθεση εισάγεται υποχρεωτικά για συζήτηση ενώπιον του αρμόδιου δικαστικού σχηματισμού, ο οποίος και αποφαίνεται αν συντρέχει ή όχι περίπτωση να καταργηθεί η δίκη.
3. Στις εκκρεμείς υποθέσεις που παραπέμπονται στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια για να εκδικασθούν ως διοικητικές διαφορές ουσίας, επιτρέπεται η προβολή λόγων που προσιδιάζουν στην ουσιαστική φύση της διαφοράς με δικόγραφο πρόσθετων λόγων, υποβαλλόμενο σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.
4. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη κατά το μέρος που αντίκειται στις διατάξεις του νόμου αυτού ή κατά το μέρος που ρυθμίζει θέματα που διέπονται από αυτόν.
5. Η παρ. 8 του άρθρου 3 του ν. 2408/1996 καταργείται.
