Της κατά το προηγούμενον άρθρον αποζημιώσεως ουδείς των ενεχομένων απαλλάσσεται εξ οιουδήποτε λόγου, εκτός εάν αποδείξη ότι το ατύχημα προήλθεν εξ ανωτέρας βίας, ή εξ υπαιτιότητος του θύματος, ή εκ πταίσματος τρίτου προσώπου µη ανήκοντος εις την υπηρεσίαν του αυτοκινήτου.
Ωσαύτως απαλλάσσεται και ο οδηγός αποδεικνύων τα γεγονότα ταύτα, καθ' ην δε περίπτωσιν το ατύχημα επήλθεν εξ ελαττώματος του αυτοκινήτου, απαλλάσσεται εάν αποδείξη ότι μεθ' οιανδήποτε επιμέλειαν δεν ηδύνατο να γνωρίση το ελάττωμα.