1. Κάθε γλωσσική μεταγραφή ή μετάφραση που απαιτείται δυνάμει του παρόντος κανονισμού γίνεται στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους μέλους όπου απευθύνεται το προστατευόμενο πρόσωπο ή σε οποιαδήποτε άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ένωσης την οποία το εν λόγω κράτος μέλος έχει δηλώσει ότι αποδέχεται.
2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 5 παράγραφος 3, κάθε μετάφραση βάσει του παρόντος κανονισμού πραγματοποιείται από επίσημο μεταφραστή σε ένα από τα κράτη μέλη.