1. Στο άρθρο 871 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι:
«3. Ο ορισμός ως διαιτητή ή επιδιαιτητή δικαστικού λειτουργού ονομαστικώς, καθώς και η ανάθεση του ορισμού του σε τρίτον, είναι άκυρος, εκτός αν πρόκειται για διεθνή διαιτησία. Η ακυρότητα αυτή δεν επιδρά στο κύρος της συμφωνίας. Δε θεωρείται ονομαστικός ο ορισμός δικαστικού λειτουργού που κατέχει μόνος αυτός συγκεκριμένη θέση ή βαθμό. Σε περίπτωση κωλύματος του ορίζεται από το συμβούλιο της επόμενης παραγράφου ο νόμιμος αναπληρωτής του.
4. Ο ορισμός δικαστικού λειτουργού ως διαιτητή ή επιδιαιτητή γίνεται σε κάθε περίπτωση, μέσα στα πλαίσια της συμφωνίας, με πράξη πενταμελούς συμβουλίου που αποτελείται από τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου ή το νόμιμο αναπληρωτή του, ως πρόεδρο, έναν αντεισαγγελέα too Αρείου Πάγου, που ορίζεται με τον αναπληρωτή του από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ένα σύμβουλο του Συμβουλίου της Επικρατείας και ένα σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που ορίζονται με τους αναπληρωτές τους από τους προέδρους των οικείων δικαστηρίων και έναν αντεπίτροπο της Γενικής Επιτροπείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, που ορίζεται με τον αναπληρωτή του από το Γενικό Επίτροπο Επικρατείας των δικαστηρίων αυτών. Αν δεν υπάρχε^αντεπί-τροπος, στη θέση του ορίζεται, από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρόεδρος εφετών του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με τον αναπληρωτή του.
Το συμβούλιο εδρεύει στον Άρειο Πάγο και καθήκοντα γραμματέα ασκεί ο γραμματέας του Αρείου Πάγου.
5. Δικαστικοί λειτουργοί δεν μπορούν να εκτελέσουν έργα διαιτητή ή επιδιαιτητή ενόσω διαρκεί η εκδίκαση άλλης διαφοράς που τους έχει ανατεθεί και πριν περάσουν τρία έτη από την κατάθεση της διαιτητικής απόφασης ή από την υπογραφή πρακτικού συμβιβασμού ή από τη ματαίωση της διαιτησίας, εκτός αν πρόκειται για συναφείς υποθέσεις ή για διεθνή διαιτησία. Αν δικαστικός λειτουργός κληθεί να εκτελέσει έργα διαιτητή ή επιδιαιτητή πριν παρέλθει το «ο πάνω χρονικό διάστημα, οφείλει να δηλώσει κώλυμα, διαφορετικά υπέχει πειθαρχική ευθύνη».
