1. Εργοδότης παραλείπων την κατά τα ανωτέρω υποχρέωσιν της καταγγελίας καταβάλλει εις τον απολυόμενον της εργασίας ως αποζημίωσιν ποσόν ίσον προς το σύνολον των τακτικών αυτού μισθών ή εν γένει αμοιβών, ας θα ελάμβανεν αντί της παρεχομένης εργασίας κατά τας εργασίμους ημέρας, προ των οποίων έδει να γίνη η καταγγελία.
2. Προκειμένου περί προσώπων, ων ο μισθός καταβάλλεται κατά μονάδα εργασίας ή κατ’ αποκοπήν, ως ημερήσιος μισθός θεωρείται το εις μίαν ημέραν αντιστοιχούν κατά μέσον όρον προσόν αμοιβής, ην έλαβε κατά το χρονικόν διάστημα τριάκοντα εργασίμων ημερών πραγματοποιηθεισών προς της απολύσεώς του.