Καταλογισμός ασφαλιστικών εισφορών εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου (ΔΠρΑθ 4039/2020)

Καταλογισμός ασφαλιστικών εισφορών εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου - Έννοια εργοδότη για την επιβολή ασφαλιστικών εισφορών επί οικοδομικών εργασιών

ΔΠΑ 4039/2020, 1ο Τμήμα

Προσφυγή κατά πράξης επιβολής εισφορών (Π.Ε.Ε.), με την οποία, μεταξύ άλλων, επιβλήθηκαν σε βάρος του προσφεύγοντος Ελληνικού Δημοσίου και πιο συγκεκριμένα σε βάρος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής-Δ/νση Δασών Δυτικής Αττικής, ως εργοδότη ιδιωτικού οικοδομικού έργου, ήτοι του έργου της Ιεράς Μονής…, ασφαλιστικές εισφορές, συνολικού ποσού 33.931,94 ευρώ, οι οποίες αντιστοιχούν σε 911 ημέρες εργασίας που απαιτήθηκαν για την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών επί του εν λόγω έργου για την χρονική περίοδο από 1/2005-6/2005.

Προκειμένου να κριθεί η νομιμότητα πράξης επιβολής εισφορών για οικοδομικές εργασίες, πρέπει τα αρμόδια όργανα του Ι.Κ.Α. και, σε περίπτωση άσκησης σχετικής προσφυγής, τα διοικητικά δικαστήρια να αποφαίνονται αιτιολογημένα, εάν οι εν λόγω εργασίες εκτελέστηκαν για λογαριασμό του συγκεκριμένου κυρίου του ακινήτου, ή από εργολάβο ή υπεργολάβο στους οποίους αυτός τις ανέθεσε, ή εάν αυτές εκτελέστηκαν για λογαριασμό τρίτου προσώπου (μισθωτού κλπ.), ή από εργολάβο ή υπεργολάβο στους οποίους το τρίτο αυτό πρόσωπο τις ανέθεσε, διότι στην τελευταία αυτή περίπτωση υπόχρεος προς καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών είναι το τρίτο αυτό πρόσωπο και όχι ο κύριος (πρβλ. ΣτΕ 1725/1994, 2552/1991, 499/1989, 4152/1986, 4144/1984, 1859/1983).

Εν προκειμένω, οι οικοδομικές εργασίες, για τις οποίες επιβλήθηκαν οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές με την προσβαλλόμενη, επί του κτίσματος της Ιεράς Μονής …, το οποίο είχε ανεγερθεί αυθαίρετα, διενεργήθηκαν για λογαριασμό της Ιεράς Μητρόπολης…, κάτι που άλλωστε δεν αμφισβητεί το καθ’ ου.

Ούτε δε η δικαστική διαμάχη για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της έκτασης των επίμαχων κατασκευών μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Ιεράς Μητρόπολης…, ούτε η μη κατεδάφιση αυτών από το προσφεύγον, πολλώ μάλλον η διασφάλιση των συμφερόντων του καθ’ ου ασκούν νομική επιρροή, αφού το κρίσιμο για την εφαρμογή του νόμου, ως προεκτέθη, ήτοι η σύνδεση των εκτελεσθεισών οικοδομικών εργασιών με τον κύριο του ακινήτου επί του οποίου διενεργούνται αυτές, δεν συντρέχει στην υπό κρίση περίπτωση.

Κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο κρίνει ότι εσφαλμένα θεωρήθηκε εργοδότης των επίμαχων οικοδομικών εργασιών (και) το Ελληνικό Δημόσιο και πιο συγκεκριμένα η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής-Δ/νση Δασών Δυτικής Αττικής και κατά συνέπεια μη νομίμως εκδόθηκε εις βάρος της η πράξη επιβολής εισφορών, η οποία κατά το μέρος αυτό πρέπει να ακυρωθεί