Η παρ. 20 του άρθρου 14 του ν. 2266/1994 (Α’ 218) αντικαθίσταται ως εξής:
«20. Όταν εργαζόμενος στο Δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με τον τρόπο που αυτός προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4765/2021 (Α’ 6), αποβιώσει κατά και εξαιτίας της εκτέλεσης υπηρεσιακού του καθήκοντος, τότε δύναται ένα (1) μέλος της οικογένειας του θανόντος μέχρι πρώτου βαθμού συγγενείας με αυτόν ή αδελφός ή αδελφή ή σύζυγός του ή το πρόσωπο με το οποίο είχε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, να διορίζεται στο Δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα σε κενή οργανική θέση ανάλογη των προσόντων που διαθέτει ο διοριζόμενος. Η αίτηση διορισμού πρέπει να υποβληθεί μέσα σε αποκλειστική προθεσμία πέντε (5) ετών από την ημερομηνία του θανάτου ή από τη συμπλήρωση του νόμιμου ορίου ηλικίας για διορισμό ή από την εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων. Για την άσκηση του δικαιώματος αυτού προηγούνται κατά σειρά: α) ο/η σύζυγος του θανόντος ή το πρόσωπο με το οποίο ο θανών είχε συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, β) τα τέκνα του θανόντος, γ) οι γονείς του θανόντος, δ) τα αδέρφια του θανόντος. Μεταξύ συγγενών που εμπίπτουν στην ίδια περίπτωση, προηγείται ο μεγαλύτερος σε ηλικία βάσει της ημερομηνίας γέννησης. Η αίτηση συνοδεύεται από αμετάκλητη δήλωση παραίτησης των λοιπών δικαιούχων που τυχόν προηγούνται, από το δικαίωμα διορισμού και συνεπάγεται, από την ημερομηνία διορισμού, την αυτοδίκαιη και αμετάκλητη παραίτηση του διοριζομένου από τις οικονομικές απαιτήσεις του έναντι του φορέα, στον οποίο παρείχε την εργασία του ή ήταν ασφαλισμένος ο θανών, καθώς και την αναστολή του συνταξιοδοτικού του δικαιώματος. Ο διορισμός ενεργείται με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Εσωτερικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργείου.».
