Στην παρ. 1 του άρθρου 39 του ν. 4765/2021 (Α΄ 6), περί προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο πρώτο εδάφιο αυξάνεται το ανώτατο όριο ηλικίας από το εξηκοστό πέμπτο (65ο) στο εξηκοστό έβδομο (67ο) έτος και επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, β) προστίθενται νέα εδάφια δεύτερο και τρίτο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Το προσωπικό με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου πρέπει να έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας του, να μην έχει υπερβεί το εξηκοστό έβδομο (67ο) έτος, να έχει τη φυσική υγεία και καταλληλότητα για την εκτέλεση των καθηκόντων της προς πλήρωση θέσης και να μην έχει τα κωλύματα του άρθρου 8 του ν. 3528/2007 (Α΄ 26), με την επιφύλαξη της παρ. 6 του άρθρου 4 του ν. 2207/1994 (Α΄ 65). Για τον υπολογισμό του ανώτατου ορίου ηλικίας, ως ημέρα γέννησης λαμβάνεται πάντοτε η 31η Δεκεμβρίου του έτους γέννησης. Κατ’ εξαίρεση, όσοι έχουν συμπληρώσει το εξηκοστό έβδομο (67ο) έτος της ηλικίας και δεν έχουν συνταξιοδοτηθεί από το δημόσιο ταμείο ή άλλον ασφαλιστικό φορέα, μπορούν να συμμετέχουν σε διαδικασίες πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου έως το εβδομηκοστό (70ό) έτος της ηλικίας τους. Για το προσωπικό κάλυψης αναγκών κατασκηνώσεων, κατώτατο όριο ηλικίας πρόσληψης ορίζεται το (15ο) έτος συμπληρωμένο. Με την ανακοίνωση του άρθρου 41 μπορεί να καθορίζονται ανώτατα όρια ηλικίας, ανάλογα με τη φύση και τις ιδιαιτερότητες των καθηκόντων των προς πλήρωση θέσεων, μετά από γνώμη του οικείου φορέα και απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών.».
