Άρθρο 23 Νομιμοποίηση προϊόντων εγκλήματος
1. Κάθε Κράτος Μέρος υιοθετεί, σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της εσωτερικής του νομοθεσίας, τα νομοθετικά και άλλα μέτρα που απαιτούνται για να θεσπίσει τα ακόλουθα ποινικά αδικήματα, όταν τελούνται με πρόθεση:
(α) (i) Τη μετατροπή ή μεταφορά περιουσίας, εν γνώσει ότι η περιουσία αυτή αποτελεί προϊόν εγκλήματος με σκοπό την απόκρυψη ή συγκάλυψη της παράνομης προέλευσης της περιουσίας ή την αρωγή σε οποιοδήποτε πρόσωπο εμπλέκεται στην τέλεση του βασικού αδικήματος, ώστε να αποφύγει τις νόμιμες συνέπειες της πράξης του.
(ii) Την απόκρυψη ή συγκάλυψη της πραγματικής φύσης πηγής τοποθεσίας διάθεσης κίνησης ή ιδιοκτησίας ή των δικαιωμάτων σε σχέση με περιουσία, εν γνώσει ότι η περιουσία αυτή αποτελεί προϊόν εγκλήματος.
(β) Τηρώντας τις βασικές έννοιες του νομικού του συστήματος:
(i) Την απόκτηση, κατοχή ή χρήση περιουσίας εν γνώσει, κατά το χρόνο της λήψης ότι η περιουσία αυτή αποτελεί προϊόν εγκλήματος
(ii) Τη συμμετοχή, σύσταση συμμορίας για την τέλεση, απόπειρα τέλεσης και συνενοχή, διευκόλυνση
και παροχή συμβουλών για την τέλεση οποιουδήποτε από τα αδικήματα που ορίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο.
2. Για τους σκοπούς της υλοποίησης ή εφαρμογής της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου:
(α) Κάθε Κράτος Μέρος εφαρμόζει την παράγραφο αυτή στο ευρύτερο δυνατό φάσμα των βασικών αδικημάτων.
(β) Κάθε Κράτος Μέρος συμπεριλαμβάνει ως βασικά αδικήματα τουλάχιστον ένα πλήρες φάσμα ποινικών αδικημάτων που ορίζονται σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.
(γ) Για τους σκοπούς της ανωτέρω υποπαραγράφου (β), τα βασικά αδικήματα περιλαμβάνουν αδικήματα που τελέστηκαν τόσο εντός όσο και εκτός της δικαιοδοσίος του εν λόγω Κράτους Μέρους. Ωστόσο, το αδικήματα που τελέστηκαν εκτός της δικαιοδοσίας Κράτους Μέρους αποτελούν βασικά αδικήματα, μόνο όταν η σχετική συμπεριφορά αποτελεί ποινικό αδίκημα, σύμφωνα με την εσωτερική νομοθεσία του Κράτους όπου τελέστηκε και θα ήταν ποινικό αδίκημα, σύμφωνα με την εσωτερική νομοθεσία του Κρότους Μέρους που υλοποιεί ή εφαρμόζει το παρόν άρθρο αν είχε τελεστεί εκεί.
(δ) Κάθε Κράτος Μέρος παρέχει αντίγραφο των νόμων του που θέτουν σε ισχύ το παρόν άρθρο και τυχόν μεταγενέστερων μεταβολών των εν λόγω νόμων ή περιγραφή αυτών στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.
(ε) Αν απαιτείται από τις θεμελιώδεις αρχές της εσωτερικής νομοθεσίας Κρότους Μέρους, μπορεί να προβλέπεται ότι τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν για τα πρόσωπα που τέλεσαν το βασικό αδίκημα.
