Άρθρο 11
Συνυπολογισμός για την Αυστραλία
1. Στην περίπτωση, που πρόσωπο στο οποίο εφαρμόζεται η Συμφωνία αυτή, έχει υποβάλλει αίτηση για Αυστραλιανή παροχή και έχει συμπληρώσει:
(α) περίοδο διαμονής ως Αυστραλός κάτοικος, μικρότερη της περιόδου που απαιτείται για τη πλήρωση των απαιτούμενων προϋποθέσεων για την καταβολή της παροχής σύμφωνα με την νομοθεσία της Αυστραλίας, και
(β) περίοδο διαμονής στην Αυστραλία, ως εργαζόμενος, ίση ή μεγαλύτερη της περιόδου που απαιτείται για το πρόσωπο αυτό σύμφωνα με την παράγραφο 4, και
(γ) περίοδο ασφάλισης σύμφωνα με την νομοθεσία της Ελλάδας,
τότε, για τους σκοπούς της αίτησης για Αυστραλιανή παροχή, αυτή η περίοδος ασφάλισης σύμφωνα με την νομοθεσία της Ελλάδας, λαμβάνεται υπόψη ως περίοδος κατά την διάρκεια της οποίας το πρόσωπο αυτό ήταν κάτοικος Αυστραλίας, μόνον για την συμπλήρωση των ελάχιστων περιόδων διαμονής που προβλέπονται από την νομοθεσία της Αυστραλίας για την παροχή αυτή.
2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, στη περίπτωση που ένα πρόσωπο:
(α) ήταν κάτοικος Αυστραλίας για συνεχή περίοδο μικρότερη της ελάχιστης συνεχούς περιόδου που απαιτείται από την νομοθεσία της Αυστραλίας για την θεμελίωση δικαιώματος για τη λήψη παροχής από το πρόσωπο αυτό και
(β) έχει πραγματοποιήσει περίοδο ασφάλισης σύμφωνα με την νομοθεσία της Ελλάδας σε δύο ή περισσότερες ξεχωριστές περιόδους που ισούται ή που υπερβαίνει στο σύνολο την ελάχιστη περίοδο που αναφέρεται στην υποπαράγραφο (α),
το άθροισμα των περιόδων ασφάλισης σύμφωνα με την νομοθεσία της Ελλάδας θεωρείται ως μία συνεχής περίοδος.
3. Για τους σκοπούς του άρθρου αυτού, όταν μια περίοδος κάποιου ως κατοίκου Αυστραλίας και μια περίοδος ασφάλισης σύμφωνα με την νομοθεσία της Ελλάδας, συμπίπτουν, η περίοδος αυτή λαμβάνεται υπόψη από την Αυστραλία μόνον μια φορά ως περίοδος διαμονής σε αυτήν.
4. Η ελάχιστη περίοδος διαμονής στην Αυστραλία ως εργαζόμενου που λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς της παραγράφου 1, προσδιορίζεται ως εξής:
(α) για τους σκοπούς της αυστραλιανής παροχής που καταβάλλεται σε πρόσωπο που δεν είναι Αυστραλός κάτοικος, η ελάχιστη περίοδος που απαιτείται είναι 12 μήνες, εκ των οποίων οι έξι τουλάχιστον μήνες είναι συνεχείς, και
(β) για τους σκοπούς της παροχής που προβλέπεται από την αυστραλιανή νομοθεσία σε αυστραλό κάτοικο, δεν απαιτείται ελάχιστη περίοδος.
5. Για τον σκοπό του άρθρου αυτού, μία περίοδος ασφάλισης, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ελλάδας, θεωρείται ως περίοδος διαμονής στην Αυστραλία μόνον εάν αυτή η περίοδος ασφάλισης σύμφωνα με την νομοθεσία της Ελλάδας βεβαιώνεται από τον Αρμόδιο Ελληνικό Φορέα.
