Άρθρο 15 Καταβολή Παροχών
1. Η εναρκτήρια ημερομηνία για την καταβολή παροχής πληρωτέας δυνάμει της Συμφωνίας αυτής θα προσδιορίζεται σύμφωνα με την νομοθεσία του ενδιαφερόμενου Συμβαλλόμενου Κράτους αλλά σε καμιά περίπτωση η ημερομηνία αυτή δεν θα προηγείται της ημερομηνίας έναρξης ισχύος της Συμφωνία αυτής.
2. Σε περίπτωση που ένα Συμβαλλόμενο Κράτος επιβάλλει νομικούς ή διοικητικούς περιορισμούς στην μεταφορά συναλλάγματος εκτός του εδάφους του, αυτό το Συμβαλλόμενο Κράτος θα θεσπίσει μέτρα το συντομότερο δυνατόν τα οποία θα εγγυώνται τα δικαιώματα πληρωμής και λήψης των παροχών που καταβάλλονται σύμφωνα με την νομοθεσία του Συμβαλλομένου Κράτους αυτού ή δυνάμει της Συμφωνίας αυτής. Τα μέτρα αυτά θα εφαρμόζονται αναδρομικά έως τον χρόνο που επιβλήθηκαν οι περιορισμοί.
3. Κατά την υλοποίηση των μέτρων της παραγράφου 2, το Συμβαλλόμενο Κράτος που δεν επιβάλλει τους περιορισμούς που προβλέπονται στην παράγραφο 2, μπορεί να επιβάλλει περιορισμούς στην πληρωμή των παροχών του που καταβάλλονται σύμφωνα με την Συμφωνία στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους μέχρι την άρση όλων των περιορισμών από το άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος Μετά την άρση των περιορισμών από το άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος και την πληρωμή καθυστερούμενων από αυτό το Κράτος τότε το πρώτο Συμβαλλόμενο Κράτος θα καταβάλλει και αυτό καθυστερούμενες παροχές σε σχέση με ολόκληρο τον χρόνο κατά την διάρκεια του οποίου είχαν επιβληθεί οι περιορισμοί του πρώτου Συμβαλλόμενου Κράτους.
4. Σε περιπτώσεις, όπου ένα Συμβαλλόμενο Κράτος έχει επιβάλλει νομικούς ή διοικητικούς περιορισμούς στη μεταφορά του συναλλάγματός του εκτός του εδάφους του, όπως αναφέρθηκε στην παράγραφο 2, ενημερώνει το άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος για τους περιορισμούς αυτούς εντός ενός ημερολογιακού μηνός από την επιβολή τους και θεσπίζει τα μέτρα που προσδιορίζονται στην παράγραφο αυτή εντός τριών μηνών από την επιβολή των περιορισμών. Η μη συμμόρφωση σε οποιαδήποτε από τις δύο υποχρεώσεις δύναται να θεωρηθεί από το άλλο Συμβαλλόμενο Κράτος ως ουσιώδης παραβίαση της Συμφωνίας για τους σκοπούς του Άρθρου 60 της Συνθήκη της Βιέννης και του νόμου περί Συνθηκών της 23ης Μαΐου 1969.
5. Παροχή που καταβάλλεται από ένα Συμβαλλόμενο Κράτος δυνάμει της Συμφωνίας αυτής καταβάλλεται από αυτό το Συμβαλλόμενο Κράτος ακόμα και στην περίπτωση που ο δικαιούχος βρίσκεται στο έδαφος του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους χωρίς κρατήσεις για διοικητικά τέλη και επιβαρύνσεις για την επεξεργασία και πληρωμή της παροχής αυτής.
6. Οποιαδήποτε απαλλαγή από χαρτόσημα, συμβολαιογραφικά ή ληξιαρχικά τέλη χορηγείται στο έδαφος
ενός των Συμβαλλομένων Κρατών σε σχέση με πιστοποιητικά και δικαιολογητικά έγγραφα που απαιτούνται για υποβολή στις Αρμόδιες Αρχές και Φορείς του Συμβαλλόμενου Κράτους αυτού, ισχύει επίσης και για τα πιστοποιητικά και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για υποβολή στις Αρμόδιες Αρχές και Φορείς του άλλου Συμβαλλόμενου Κράτους. Δικαιολογητικά και πιστοποιητικά που απαιτούνται να προσκομισθούν για τους σκοπούς αυτής της Συμφωνίας απαλλάσσονται από την επικύρωση διπλωματικών και προξενικών αρχών.
