Αρθρο 4
κάτοικος
1. Για τους σκοπούς αυτής της Σύμβασης, ο όρος «κάτοικος του ενός Συμβαλλόμενου Κράτους» σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο που, σύμφωνα με τους νόμους αυτού του Κράτους, υπόκειται σε φορολογία λόγω του τόπου διαμονής του, της κατοικίας του, του τόπου διοίκησης των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του ή οποιουδήποτε άλλου κριτηρίου παρόμοιας φύσης. ο όρος αυτός, πάντως, δεν περιλαμβάνει οποιοδήποτε πρόσωπο που υπόκειται σε φορολογία στο Κράτος αυτό αναφορικά μόνον με το εισόδημα που προέρχεται από πηγές του Κράτους αυτού.
2. Αν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου I, ένα φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλομένων Κρατών, τότε η ιδιότητά του καθορίζεται ως εξής:
α) θα θεωρηθεί ότι είναι κάτοικος μόνο αυτού του Κράτους στο οποίο διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία, εάν διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία και στα δύο Κράτη, θα θεωρηθεί ότι είναι κάτοικος μόνο του Κράτους με το οποίο διατηρεί στενότερους προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς (κέντρο ζωτικών συμφερόντων),
β) εάν το Κράτος στο οποίο έχει το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων δεν μπορεί να προσδιορισθεί, ή αν δεν διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία σε κανένα από τα δύο Κράτη, θα θεωρηθεί ότι είναι κάτοικος μόνο του Κράτους στο οποίο έχει την συνήθη διαμονή του,
γ) εάν έχει συνήθη διαμονή και στα δύο Κράτη, ή σε κανένα από αυτά, τότε θα θεωρηθεί ότι είναι κάτοικος μόνο του Κράτους του οποίου είναι υπήκοος,
δ) εάν είναι υπήκοος και των δύο Κρατών, ή κανενός από αυτά, οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών διευθετούν το θέμα με αμοιβαία συμφωνία.
3. Αν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1, έ\*α πρόσωπο εκτός από φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλομένων Κρατών, τότε το πρόσωπο αυτό θεωρείται ότι είναι κάτοικος μόνο του Συμβαλλόμενου Κράτους στο οποίο βρίσκεται η έδρα της πραγματικής διοίκησης του.
