ΑΡΘΡΟ 12
ΕΠΙΛΥΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΕΤΑΞΥ
ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟΥ ΜΕΡΟΥΣ
1. Σε περίπτωση που ανακύψει διαφορά μεταξύ του Συμβαλλομένου Μέρους υποδοχής και επενδυτή του άλλου Συμβαλλομένου Μέρους σε σχέση με επένδυση, τα μέρη της διαφοράς προσπαθούν, καταρχήν, να επιλύσουν τη διαφορά φιλικά, με διαπραγματεύσεις και διαβουλεύσεις.
2. Εάν η εν λόγω διαφορά δεν μπορέσει να επιλυθεί εντός έξι μηνών από την ημερομηνία γνωστοποίησης του αιτήματος φιλικής διευθέτησής της, ο ενδιαφερόμενος επενδυτής μπορεί να υποβάλει τη διαφορά είτε στα αρμόδια δικαστήρια ή διαιτησία του Συμβαλλομένου Μέρους υποδοχής είτε στη διεθνή διαιτησία.
Εφόσον ο επενδυτής υποβάλει τη διαφορά στα αρμόδια δικαστήρια του Συμβαλλομένου Μέρους υποδοχής ή στη διεθνή διαιτησία, η εν λόγω επιλογή είναι τελική.
3. Εφόσον η διαφορά παραπεμφθεί στη διεθνή διαιτησία, ο ενδιαφερόμενος επενδυτής μπορεί να υποβάλει τη διαφορά:
α) στο Διεθνές Κέντρο για τον Διακανονισμό των Διαφορών εξ Επενδύσεων, που ιδρύθηκε με τη Σύμβαση «δια την ρύθμισιν των σχετιζομένων προς τας επενδύσεις διαφορών μεταξύ Κρατών και υπηκόων άλλων Κρατών», η οποία άνοιξε για υπογραφή στην Ουάσινγκτον D.C. στις 18 Μαρτίου 1965, εάν ή όταν και τα δύο Συμβαλλόμενα Μέρη προσχωρήσουν στην εν λόγω Σύμβαση και κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος δηλώνει, δια της παρούσας, την αποδοχή αυτής της διαιτητικής διαδικασίας, ή
β) σε ad hoc διαιτητικό δικαστήριο, το οποίο συνιστάται σύμφωνα με τους κανόνες περί διαιτησίας της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο (UNCITRAL) ή
γ) σε οποιαδήποτε άλλη διεθνή διαιτησία ή ad hoc διαιτητικό δικαστήριο συμφωνηθεί μεταξύ των μερών της διαφοράς.
4. Οι διαιτητικές αποφάσεις είναι τελεσίδικες και δεσμευτικές για τα μέρη της διαφοράς.
