1. Διά την εκδίκασιν των εις το άρθρον 4 αναφερομένων εγκλημάτων ως και πάντων των εγκλημάτων των στρεφομένων κατά της ασφαλείας του κράτους, του πολιτεύματος και της δημοσίας τάξεως, αρμόδια είναι εφ’ όσον έχουν ανασταλή αι διατάξεις των άρθρων 8, 96 παρ. 4 και 97 του Συντάγματος τα υπό Προεδρικού Διατάγματος εκδιδομένου κατά το άρθρον 48 του Συντάγματος οριζόμενα ή συνιστώμενα διαρκή ή έκτακτα στρατιωτικά δικαστήρια, οιαδήποτε και αν είναι η ιδιότης των αυτουργών ή συμμετόχων.
2. Εις την αρμοδιότητα των κατά την παρ. 1 στρατιωτικών δικαστηρίων υπάγεται, εφ' όσον έχουν ανασταλή αι διατάξεις των άρθρων 8, 96 παρ. 4 και 97 του Συντάγματος και παν έτερον έγκλημα οιαδήποτε και αν είναι η ιδιότης των αυτουργών ή συμμετόχων, οσάκις κατά την κρίσιν της στρατιωτικής αρχής εκτίθεται δι’ αυτού εις κίνδυνον η ασφάλεια του Κράτους ή διασαλεύεται η δημοσία τάξις του τόπου όπου εφαρμόζεται ο παρών νόμος.
3. Αι στρατιωτικαί αρχαί είναι αρμόδιαι διά την άσκησιν ποινικής διώξεως και ανάκρισιν επί των κατά τας παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου υπαγομένων εις τα στρατιωτικά δικαστήρια εγκλημάτων.
4. Εκκρεμείς ενώπιον των τακτικών ποινικών δικαστηρίων υποθέσεις διά τινα των εις τας παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου εγκλημάτων μεταβιβάζονται εις τα κατά την παράγραφον 1 στρατιωτικά δικαστήρια υπό των αρμοδίων εισαγγελέων εφ’ όσον ήθελε ζητηθή τούτο υπό της Στρατιωτικής Αρχής.
5. Διά Προεδρικού Διατάγματος εκδιδομένου κατά το άρθρον 48 του Συντάγματος δύναται να περιορίζεται η κατά τας παραγράφους 1 και 2 αρμοδιότης των στρατιωτικών δικαστηρίων.
6. Εις πάσαν περίπτωσιν επιφυλάσσεται η εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 214, 215, 219 και 226 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικος.
