Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 6 του π.δ. 237/ 1986 προστίθενται εδάφια δ' και ε' ως εξής:
«δ) Ο ασφαλιστής έχει το δικαίωμα, κατά την τιμολόγηση των υπηρεσιών του, όταν συνάπτεται ή ανανεώνεται η σύμβαση ασφάλισης, να επιβάλλει επιπλέον ασφάλιστρο με βάση τα αναφερόμενα στο ασφαλιστήριο και ισχύοντα, γενικώς, για τους ασφαλισμένους του, αντικειμενικά κριτήρια, στις περιπτώσεις που: αα) ο οδηγός του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος έχει υποβάλει δήλωση με την οποία αποδέχεται την υπαιτιότητά του ως προς την πρόκληση του ατυχήματος, ββ) ο ασφαλιστής έχει καταβάλει αποζημίωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος, σε πρόσωπο που ενεπλάκη σε ατύχημα με τον ασφαλισμένο του.
ε) Κατά τον προσδιορισμό των ασφαλίστρων για υλικές ζημίες του ασφαλισμένου αυτοκινήτου, λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψιν η τρέχουσα αξία του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος, η οποία υπολογίζεται με βάση τον τύπο και την παλαιότητά του. Αν ο ασφαλιστής επιβάλλει ασφάλιστρο, το ποσό του οποίου δεν αναλογεί στην πραγματική αξία του ασφαλισμένου αυτοκινήτου οχήματος, το πέραν της αξίας αυτής ποσό επιστρέφεται στον λήπτη της ασφάλισης ή τον ασφαλισμένο με το νόμιμο τόκο. Αν δεν επιστραφεί από τον ασφαλιστή το ποσό αυτό, ο Υπουργός Ανάπτυξης μπορεί να επιβάλλει σε βάρος του ασφαλιστή πρόστιμο μέχρι τέσσερις χιλιάδες (4.000) ευρώ.»
