Άρθρο 5
(1) Ο ενάγων Συμβαλλόμενος επιβαρύνεται με τις δαπάνες για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων εξασφάλισης διατήρησης και επαναπατρισμού των πολιτιστικών αγαθών. Ο Συμβαλλόμενος έχει τη δυνατότητα να ανακτήσει τις δαπάνες αυτές από το πρόσωπο το οποίο παράνομα και με κακή πίστη είχε στην κατοχή του ή εισήγαγε παράνομα τα πολιτιστικά αγαθά στη χώρα σύμφωνα με το αντίστοιχο εθνικό δίκαιο.
(2) Ο ενάγων Συμβαλλόμενος οφείλει να καταβάλλει στο πρόσωπο το οποίο απέκτησε τα πολιτιστικά αγαθά με καλή πίστη και του ζητείται να τα επιστρέψει, εύλογη και δίκαιη αποζημίωση κατά τον χρόνο του επαναπατρισμού, λαμβάνοντας υπόψη την τιμή αγοράς καθώς και όποιες άλλες απαραίτητες και χρήσιμες δαπάνες για την προστασία και τη διατήρηση των πολιτιστικών αγαθών.
(3) Το αρμόδιο δικαστήριο του Συμβαλλομένου, όπου εκκρεμεί η αγωγή σύμφωνα με το Άρθρο 3, καθορίζει το ποσόν της αποζημίωσης.
(4) Το πρόσωπο από το οποίο ζητείται να επιστρέψει τα πολιτιστικά αγαθά διατηρεί το δικαίωμα παρακράτησης τους μέχρι να καταβληθεί η αποζημίωση.
