Άρθρο 19
Δυνητική προσωρινή προστασία με βάση την αίτηση προς αναγνώριση αλλοδαπής διαδικασίας
1. Από την κατάθεση της αίτησης προς αναγνώριση και μέχρι την έκδοση της απόφασης, το δικαστήριο μπορεί, μετά από αίτημα του αλλοδαπού συνδίκου, να παρέχει προσωρινή προστασία, εφόσον συντρέχει επείγουσα ανάγκη για την προστασία των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη ή των συμφερόντων των πιστωτών. Μέτρα προσωρινής προστασίας είναι ιδίως:
α) η αναστολή αναγκαστικής εκτέλεσης επί περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη,
β) η ανάθεση της διαχείρισης ή της διάθεσης όλων ή μέρους των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη που βρίσκονται στην Ελλάδα, σε αλλοδαπό σύνδικο ή άλλο πρόσωπο οριζόμενο από το δικαστήριο, προκειμένου να προστατεύσει και διατηρήσει την αξία των περιουσιακών στοιχείων, τα οποία από τη φύση τους ή εξαιτίας άλλων περιστάσεων, υπόκεινται σε φθορά, υποτίμηση ή με άλλον τρόπο βρίσκονται σε κίνδυνο,
γ) οποιοδήποτε μέτρο έννομης προστασίας από τα αναφέρομενα στις περιπτώσεις γ', δ' και ζ' της παραγράφου 1 του άρθρου 21.
2. Τα μέτρα προσωρινής προστασίας δημοσιοποιούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 8 του Πτωχευτικού Κώδικα.
3. Τα μέτρα προσωρινής προστασίας του παρόντος άρθρου παύουν με την έκδοση της απόφασης επί της αιτήσεως προς αναγνώριση, εκτός αν παραταθούν, σύμφωνα με την περίπτωση στ' της παραγράφου 1 του άρθρου 21.
4. Το δικαστήριο μπορεί να αρνηθεί την παροχή προσωρινής προστασίας, σύμφωνα με το παρόν άρθρο, αν αυτή επηρεάζει την αλλοδαπή κύρια διαδικασία.
