Α. ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
1. Στην υποχρεωτική ασφάλιση του ΕΛ.Γ.Α. υπάγονται όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, καθώς και ενώσεις προσώπων που έχουν την πλήρη κυριότητα, την επικαρπία ή μόνο την εκμετάλλευση αγροτικών εκμεταλλεύσεων της χώρας, πλην της περιοχής του Αγίου Όρους. Δικαίωμα αποζημίωσης έχουν όσοι αποδεδειγμένα έχουν εκπληρώσει τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις.
2. Στον ΕΛ.Γ.Α. ασφαλίζεται αυτοδίκαια και υποχρεωτικά από τους κινδύνους και τις παθήσεις του άρθρου 5 του παρόντος νόμου, που περιλαμβάνονται στους σχετικούς Κανονισμούς Ασφάλισης του ΕΛ.Γ.Α., το σύνολο της φυτικής παραγωγής, της ζωικής παραγωγής και το αντίστοιχο κεφάλαιο των εκμεταλλεύσεων ζωικής παραγωγής. Η κάλυψη από τον ΕΛ.Γ.Α. των αντικειμένων αυτών, αρχίζει από την ημερομηνία ισχύος του αντίστοιχου Κανονισμού Ασφάλισης του ΕΛ.Γ.Α..
3. Εξαιρούνται από την υποχρεωτική ασφάλιση του ΕΛ.Γ.Α. οι πτηνοτροφικές και χοιροτροφικές επιχειρήσεις, καθώς και οι εκμεταλλεύσεις ανθοκομικών και καλλωπιστικών προϊόντων και τα φυτώρια. Οι επιχειρήσεις αυτές μπορεί να υπαχθούν στην ασφάλιση του ΕΛ.Γ.Α ύστερα από αίτησή τους. Η ασφάλιση αρχίζει τριάντα ημέρες μετά την υποβολή της αίτησης και ισχύει υποχρεωτικά για τρία τουλάχιστον έτη.
Β. ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
4. Τα πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού δύνανται να ζητήσουν μείωση του ποσοστού απαλλαγής για τις καλλιέργειες που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 του παρόντος νόμου, για τις οποίες προβλέπεται αυξημένη απαλλαγή, καταβάλλοντας πρόσθετη εισφορά, όπως ορίζεται στο άρθρο 7 παρ. 1β του παρόντος νόμου.
Γ. ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
5. Τα πρόσωπα της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού δύνανται να ασφαλίζονται προαιρετικά για κάλυψη ζημιών από κινδύνους που προβλέπονται στο άρθρο 5 και δεν εντάσσονται στους υποχρεωτικά ασφαλιζόμενους κινδύνους του ΕΛ.Γ.Α., καταβάλλοντας εισφορά, όπως ορίζεται στο άρθρο 7 παρ. 1γ του παρόντος νόμου.
