logo-print

Άρθρο 9 - Νόμος 4028/2011

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΙΣΧΥΟΣ:

25/07/2014

Δίκαιο επιταγής - 6η έκδοση
Το προσύμφωνο στο κτηματολογικό δίκαιο - Βιβλιοθήκη Δικαίου Κτηματολογίου Νο 23

Άρθρο 9 Γενικές άδειες μεταφοράς (Άρθρο 5 Οδηγίας 2009/43/ΕΚ)

1. Οι γενικές άδειες μεταφοράς χορηγούνται απευθείας στους προμηθευτές που είναι εγκατεστημένοι εντός της Ελληνικής Επικράτειας και εγγεγραμμένοι στο Ειδικό Μητρώο Εξαγωγέων του Επιμελητηρίου της κατοικίας ή της έδρας τους, με σκοπό τη μεταφορά προϊόντων ή κατηγοριών προϊόντων συνδεόμενων με τον τομέα της άμυνας, τα οποία προσδιορίζονται στις άδειες αυτές, προς μία ή περισσότερες κατηγορίες παραληπτών εγκατεστημένων σε άλλο κράτος - μέλος. Οι γενικές άδειες μεταφοράς εκδίδονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Οι γενικές άδειες μεταφοράς εκδίδονται τουλάχιστον στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α. ο παραλήπτης ανήκει στις ένοπλες δυνάμεις κράτους- μέλους ή σε αναθέτουσα αρχή στον τομέα της άμυνας που πραγματοποιεί αγορές προς αποκλειστική χρήση από τις ένοπλες δυνάμεις κράτους - μέλους,

β. ο παραλήπτης είναι επιχείρηση πιστοποιημένη για το σκοπό αυτόν, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 9 της Οδηγίας 2009/43/ΕΚ, από τις αρμόδιες αρχές του άλλου κράτους - μέλους, στο οποίο είναι εγκατεστημένη η επιχείρηση,

γ. για λόγους επιδείξεων, αξιολογήσεων και εκθέσεων,

δ. για λόγους συντήρησης και επιδιόρθωσης, αν ο παραλήπτης είναι ο αρχικός προμηθευτής προϊόντων συνδεομένων με τον τομέα της άμυνας.

2. Γενική άδεια μεταφοράς μπορεί να εκδίδεται και για κάλυψη των αναγκών συμμετοχής της Ελλάδας σε προγράμματα διακυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ κρατών - μελών, τα οποία αφορούν στην ανάπτυξη, στην παραγωγή και στη χρήση ενός ή περισσοτέρων προϊόντων συνδεόμενων με τον τομέα της άμυνας, για την πραγματοποίηση μεταφορών προς άλλα κράτη - μέλη που συμμετέχουν στο πρόγραμμα και είναι απαραίτητες για την εκτέλεσή του.

Η αστική ευθύνη του οδικού μεταφορέα κατά τη CMR
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ: Τα ομολογιακά δάνεια μετά τον ν. 4548/2018