Αρθρο 4 Kotoikoc
1. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, ο όρος "κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Κράτους" σημαίνει
α) κάθε πρόσωπο, το οποίο, σύμφωνα με τους νόμους του Κράτους αυτού, υπόκειται σε φόρο σ* αυτό το Κράτος λόγω κατοικίας του, διαμονής του, έδρας διοίκησής του ή οποιουδήποτε άλλου κριτηρίου παρόμοιας φύσης, και
β) το Κράτος αυτό ή πολιτική υποδιαίρεση ή τοπική αρχή του ή οποιονδήποτε οργανισμό ή όργανο αυτού του Κράτους υποδιαίρεσης ή αρχής.
Ομως, ο όρος αυτός δεν περιλαμβάνει οποιοδήποτε πρόσωπο που υπόκειται σε φορολογία σ* αυτό το Κράτος μόνο όσον αφορά εισόδημα από πηγές στο Κράτος αυτό.
2. Οταν, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1, ένα φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλομένων Κρατών, τότε η νομική του κατάσταση καθορίζεται ως εξής:
231
α) Το φυσικό πρόσωπο θεωρείται ότι είναι κάτοικος μόνο του Κράτους, στο οποίο διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία, και εάν διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία και στα δύο Κράτη, θεωρείται ότι είναι κάτοικος μόνο του Κράτους, με το οποίο διατηρεί στενότερους προσωπικούς κατ οικονομικούς δεσμούς (κέντρο ζωτικών συμφερόντων),
β) Εάν το Κράτος, στο οποίο βρίσκεται το κέντρο ζωτικών συμφερόντων του προσώπου δεν μπορεί να καθορισθεί, ή εάν το πρόσωπο δεν διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία σε κανένα από τα δύο Κράτη, θα θεωρείται κάτοικος μόνο του Κράτους, στο οποίο έχει τη συνήθη διαμονή του,
γ) Εάν το πρόσωπο έχει συνήθη διαμονή και στα δύο Κράτη ή σε κανένα από αυτά, θα θεωρείται κάτοικος μόνο του Κράτους, του οποίου είναι υπήκοος, και
δ) Εάν το πρόσωπο είναι υπήκοος και των δύο Κρατών ή κανενός από αυτά, οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλομένων Κρατών θα επιλύουν το ζήτημα με αμοιβαία συμφωνία.
3. Οταν, σύμφωνα με πς διατάξεις της παραγράφου 1, μια εταιρεία είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλόμενων Κρατών, τότε η νομική της κατάσταση καθορίζεται ως εξής:
α) θα θεωρείται ότι είναι κάτοικος μόνο του Κράτους, του οποίου είναι υπήκοος, ή
β) εάν δεν είναι υπήκοος κανενός από τα δύο Κράτη, θα θεωρείται όπ είναι κάτοικος μόνο του Κράτους, στο οποίο βρίσκεται η έδρα της πραγματικής της διοίκησης.
4. Οταν, σύμφωνα με πς διατάξεις της παραγράφου 1, ένα πρόσωπο εκτός από φυσικό πρόσωπο ή μία εταιρεία είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλόμενων Κρατών, οι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Κρατών θα προσπαθούν με αμοιβαία συμφωνία να επιλύουν το ζήτημα και να προσδιορίζουν τον τρόπο της εφαρμογής της Σύμβασης στο πρόσωπο αυτό. Σε περίπτωση απουσίας τέτοιας συμφωνίας, το πρόσωπο αυτό δεν θα μπορεί να αξιώσει οποιαδήποτε φορολογική ελάφρυνση ή απαλλαγή που προβλέπεται από τη Σύμβαση.
