logo-print

Απόρριψη ένστασης δόλιας περιέλευσης σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμών ως απαράδεκτης λόγω αόριστης προβολής

Εφαρμογή του ανακριτικού συστήματος σε αίτηση ν. 3869/2010, κατόπιν επαναπροσδιορισμού μέσω της πλατφόρμας του ν. 4745/2020 - Εξασφάλιση του ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης - Μέγιστη ικανότητα αποπληρωμής

23/03/2022

11/07/2022

Η με αριθμό 166/2022 απόφαση του Ειρηνοδικείου Κρωπίας κάνει δεκτή την αίτηση του ν. 3869/2010, η οποία επαναπροσδιορίστηκε δυνάμει της πλατφόρμας του ν. 4745/2020, εντολέως μας.

Η απόφαση παρουσιάζει έντονο νομολογιακό ενδιαφέρον καθώς:

  • απορρίπτει ως απαράδεκτη την ένσταση δόλιας περιέλευσης της αιτούσας σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, λόγω της αόριστης προβολής της εκ μέρους της πιστώτριας.

Συγκεκριμένα αναφέρει επί λέξει : “…Υπό το προεκτεθέν περιεχόμενο, όμως, οι προβληθείσες ως άνω ενστάσεις είναι απαράδεκτες, λόγω αοριστίας, διότι αμφότερες οι ως άνω εφεσίβλητες πιστώτριες τράπεζες, οι οποίες είχαν, κατά το νόμο, το βάρος της επικλήσεως και αποδείξεως του δόλου του οφειλέτη, παραλείπουν, κατά την προβολή της ενστάσεως τους στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, να αναφέρουν: α) το αρχικό και τελικό ύψος των τραπεζικών προϊόντων που ο οφειλέτης συμφώνησε να λάβει, β) το χρόνο που τα συμφώνησε και τα έλαβε, γ) τα εισοδήματα του κατά το χρόνο λήψεως των δανείων, δ) τη μηνιαία δόση που έπρεπε να καταβάλει, ε) τα έξοδα διαβίωσης του και κυρίως τις οικονομικές δυνατότητες αυτού κατά το χρόνο δημιουργίας των οφειλών (ή τις ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες), ώστε με βάση τα δεδομένα αυτά να καταστεί δυνατόν να κριθεί αν πρόβλεπε ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του θα τον οδηγούσε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και παρά ταύτα αποδέχθηκε το αποτέλεσμα αυτό…” (ΑΠ 59/2021 και 515/2018).

  • Θεωρεί εφαρμοστέο το ανακριτικό σύστημα της Εκουσίας Δικαιοδοσίας και όχι το διέπον την Τακτική Διαδικασία. Κρίνει δε, ότι η ένδικη αίτηση είναι ορισμένη και ότι τυχόν ελλείψεις παραδεκτά συμπληρώνονται στα πλαίσια του ισχύοντος στο πεδίο της εκουσίας δικαιοδοσίας ανακριτικού συστήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 744, 745, 751 και 236 ΚΠολΔ, που επιτρέπουν τη συμπλήρωση των ισχυρισμών που περιλαμβάνονται στην αίτηση του Ν. 3869/2010, όπως οι διατάξεις αυτές ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με τους Ν. 4161/2013, Ν. 4549/2018 και Ν. 4745/2020.
  • κρίνει ότι δεν αποτελεί στοιχείο του ορισμένου της αιτήσεως, η εξέλιξη της εισοδηματικής κατάστασης της αιτούσας από τον χρόνο λήψης των δανείων και μέχρι την κατάθεση της υπό κρίση αίτησης, ο λόγος και τα γεγονότα που την οδήγησαν στην αδυναμία πληρωμής, ο χρόνος λήψης των δανείων, το ύψος της μηνιαίας δόσης των δανείων της κ.ο.κ.
  • Εξαιρεί από την ρευστοποίηση τη λοιπή ακίνητη περιουσία της αιτούσας κατ’ άρθρο 9 παρ. 1 του Ν. 3869/2010, θεωρώντας ότι περιουσιακά στοιχεία, πλην της κύριας κατοικίας, μπορούν να εξαιρεθούν της ρευστοποίησης, εφόσον αυτή δεν κρίνεται απαραίτητη, λαμβάνοντας υπόψη το αγοραστικό ενδιαφέρον που μπορεί να προκαλέσει έκαστο περιουσιακό στοιχείο ή το κατά πόσο συμφέρει η εκποίηση του τόσο τον οφειλέτη, όσο και τους πιστωτές του ή το ότι ο οφειλέτης δύναται να αποπληρώσει το σύνολο των οφειλών του με βάση τις ρυθμίσεις των άρθρων 8 και 9 (Ειρ Πολυγύρου 115/2018 και Ειρ. Πατρών 89/2012 σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
  • δικαιολογεί την ανάλωση της αποζημίωσης απόλυσης που έλαβε κατά το παρελθόν η αιτούσα για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης από το έτος 2014 μέχρι και την κατάθεση της αιτήσεώς της στο πλαίσιο του ν. 3869/2010.
  • αναγνωρίζει μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης ύψους 1.250,00€ για ζευγάρι με την υποχρέωση συνδρομής της άνεργης θυγατέρας τους και αναγνωρίζει την υποχρέωση διατήρησης ενός ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης.
  • κρίνει ως αιτία της μόνιμης αδυναμίας τόσο την μείωση του μηνιαίου οικογενειακού της εισοδήματος, όσο και την αύξηση της ενήμερης μηνιαίας δόσης αποπληρωμής του Στεγαστικού Δανείου της αιτούσας λόγω παρέλευσης του χρόνου της επιδότησης που είχε λάβει από τον Ο.Ε.Κ.
  • ρυθμίζει τις οφειλές της αιτούσας με μηδενικές καταβολές κατ’ άρθρο 8 παρ. 2 ν. 3869/2010.
  • συνυπολογίζει στις καταβολές του αρ. 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010 τις διενεργηθείσες στο πλαίσιο της προσωρινής διαταγής καταβολές.
  • εξαιρεί τη λοιπή, πλην της κύριας κατοικίας της αιτούσας, ακίνητη περιουσία, με τη μνεία ότι διαθέτει μόνο ποσοστό επί της πλήρους κυριότητας και μάλιστα χαμηλό (50%), με αποτέλεσμα μια πιθανή εκποίηση να μην προκαλέσει το αγοραστικό ενδιαφέρον υποψήφιων επενδυτών, οι οποίοι κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας δεν επενδύουν σε ποσοστά επί ακινήτων, προκειμένου να αποφύγουν τα προβλήματα που δημιουργούνται από την κοινωνία δικαιωμάτων.
  • εξαιρεί από την εκποίηση την κύρια κατοικία της αιτούσας και επιβάλει την έντοκη, κατ΄άρθρο 9 παρ. 2 ν. 3869/2010, καταβολή μηνιαίας δόσης 221,66€ για χρονικό διάστημα 300 μηνών, λαμβάνοντας υπόψη τη χρονική διάρκεια αποπληρωμής των δανείων και τη μέγιστη ικανότητα αποπληρωμής της αιτούσας.
  • Υπομνύει την μέχρι και σήμερα ανενεργή δυνατότητα του οφειλέτη να υποβάλει αίτηση στο Ελληνικό Δημόσιο για τη μερική κάλυψη του ποσού της μηνιαίας καταβολής του σχεδίου διευθέτησης οφειλών του αρ. 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010.

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο michaliskouvaris.gr

Την υπόθεση χειρίστηκε ο Μιχάλης Ι. Κούβαρης, Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νομικός Σύμβουλος της Ένωσης Καταναλωτών και Δανειοληπτών, MSC Alba Graduate Business School, Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής στο Υ.Δ.Δ.Α.Δ.https://www.michaliskouvaris.gr

ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΒΑΡΗΣ

Ο Μιχάλης Κούβαρης είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος του Μεταπτυχιακού διπλώματος με τίτλο "MSC BUSINESS FOR LAWYERS" του ALBA GRADUATE...

Σύχρονα και κρίσιμα θέματα της συνταγματικής νομολογίας του ελεγκτικού συνεδρίου

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Υποκειμενικά σύνθετες δίκες στις αυτοκινητικές διαφορές - Σειρά ΠΠΔ Νο 5

ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ΑΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΕΝΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ