Out of the blue δικαστικές αποφάσεις και ο ρόλος της διαμεσολάβησης

Έχεις προετοιμαστεί πολύ καλά για την αυριανή συζήτηση. Οι προτάσεις σου είναι ότι καλύτερο έχεις συντάξει (μέχρι την επόμενη φορά), απλές, κατανοητές με δομημένα επιχειρήματα και στοιχεία που υποστηρίζονται από πληθώρα σχετικών. Έχεις σκεφτεί όλα τα ενδεχόμενα και το τι μπορεί να παρουσιάσει ο αντίδικος την τελευταία στιγμή και είσαι έτοιμη να το αντικρούσεις με επιτυχία. Μάλιστα κρατάς και έναν άσο στο μανίκι για την προσθήκη αντίκρουση, άσο που θα τον χειριστείς ανάλογα με το πώς θα κυλήσει η συζήτηση. Τυπικά όλα είναι με το μέρος σου, άρθρα και νομολογία ξεκάθαρα. Ουσιαστικά είναι όλα με το μέρος σου: η απλή κοινή λογική του μέσου συνετού κοινωνικού ανθρώπου, δικαιώνει τον πελάτη σου. Είναι όλα τόσο καλά και τόσο υπέρ σου που αρχίζεις να ανησυχείς μήπως κάτι δεν πάει καλά, μήπως κάτι δεν έχεις σκεφτεί.

Με αυτά και με αυτά ξημέρωσε και πρέπει να ετοιμαστείς για να συναντήσεις τον εντολέα/πελάτη σου έξω από το δικαστήριο. Γρήγορο καφεδάκι καθώς ετοιμάζεσαι με τις σκέψεις να γυρίζουν στο κεφάλι σου και την αυτοπεποίθηση του πολύ καλά διαβασμένου μαθητή, ζωγραφισμένη στο πρόσωπο σου αναχωρείς. Συναντάς τον πελάτη σου, κάνετε μια επανάληψη των όσων είχατε πει/προβάρει κατά την προετοιμασία στο γραφείο και η συζήτηση ξεκινά.

Από τα πρώτα λεπτά η πρόεδρος δείχνει με την στάση του σώματος της, τα λεγόμενα της και τον τρόπο που σε αντιμετωπίζει, ότι θα κρίνει υπέρ του πελάτη σου. Όσον αφορά τον αντίδικο, δεν το κουβεντιάζουμε, το σχέδιο εφαρμόστηκε κατά γράμμα και τον «κατατρόπωσες». Ακούγεται το συζητείται και αποχωρείς γεμάτη περηφάνια που έκανες καλά την δουλειά σου και αυτό δεν είναι ούτε αίσθηση, αλλά ούτε παραίσθηση. Το επιβεβαιώνει και η αντίδικος συνάδελφος , όταν σε συναντά λίγο αργότερα και σου δίνει το χέρι για την παράσταση σου. Το μόνο που μένει τώρα είναι το επισφράγισμα των κόπων σου με την δημοσίευση της απόφασης.

Οκτώ μήνες μετά και καθώς για πολλοστή φορά εισάγεις τον ΓΑΚ για να δεις αν βγήκε η απόφαση, μένεις άφωνη !!! ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ γράφει στο αποτέλεσμα συζήτησης και χάνεις την γη κάτω από τα πόδια σου. Οι στιγμές από την ώρα που φεύγεις από το γραφείο, μέχρι να πάρεις την απόφαση στα χέρια σου εφιάλτης. Κάθε λεπτό που περνά σου αφαιρεί και μία μέρα από την ζωή σου. Διαβάζεις την απόφαση και δεν πιστεύεις αυτά που διαβάζεις. Λάθος αναφορές αναφορικά με τα στοιχεία της υπόθεσης, πλήρη αναφορά στις προτάσεις του αντιδίκου και καμία στις δικές σου και στα επιχειρήματα σου. Ερωτήματα πολλά και αναπάντητα και μεταξύ αυτών πως το ανακοινώνεις στον πελάτη σου. Πως του λες ότι για να πετύχει το αυτονόητο, το σίγουρο, το τυπικό , το διαδικαστικό, θα πρέπει να υποχρεωθεί σε περαιτέρω έξοδα καταναλώνοντας περισσότερα αποθέματα υπομονής, καθώς ο χρόνος θα κυλά βασανιστικά μέχρι να έρθει η περιβόητη δικαίωση. Μ’ αυτά και μ’ αυτά , χάραξες μία ακόμη μικρή ανεπαίσθητη ρυτίδα στο πρόσωπο σου που οι σοφοί θα την ονομάσουν εμπειρία.

Αυτό είναι το λειτούργημα του δικηγόρου, έχει τα πάνω και τα κάτω του, αλλά υπό φυσιολογικές συνθήκες . Και ποιες είναι οι φυσιολογικές συνθήκες; Ότι υπολογίζεις πως έχεις να κάνει με ανθρώπους που διαβάζουν, ασχολούνται, ενδιαφέρονται και το ψάχνουν δύο φορές παραπάνω όταν πρόκειται να δημοσιεύσουν μια απόφαση, ανεξάρτητα αν αυτή αφορά μια μικροδιαφορά αρμοδιότητας Ειρηνοδικείου ή κάποια ειδική διαδικασία πρωτοδικείου ή μια διαφορά που έχει περάσει σε δεύτερο βαθμό.

Όμως ανομολόγητη αίσθηση υπάρχει μεταξύ κύκλων δικηγόρων, ότι πλέον τα πράγματα δεν είναι «φυσιολογικά» και οι εκπλήξεις και τα λάθη των δημοσιευμένων αποφάσεων ολοένα και πληθαίνουν, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν να διαβεβαιώνουν τον πελάτη τους για το σίγουρο της δικαίωσης τους, Και πολύ καλά κάνουν, διότι ολοένα και περισσότεροι κατανοούν , πως όταν η υπόθεση για την οποία έχουν δουλέψει, τίθεται υπό την κρίση κάποιου τρίτου, τότε οι πιθανότητες δικαίωσης είναι 50-50. Ολοένα και περισσότεροι κατανοούν ότι δεν έχουν τον έλεγχο της υπόθεσης, παρά το μόνο που έχουν είναι ο έλεγχος της προετοιμασίας του φακέλου, με το κλείσιμο του οποίου, τον χάνουν και αυτόν.

Και εδώ τίθενται τα ερωτήματα : πως αισθάνεσαι όταν δεν έχεις τον έλεγχο της υπόθεσης σου;. Πως αισθάνεσαι όταν οι προσδοκίες σου δεν επαληθεύονται; Πόσο εύκολο είναι να εξηγήσεις στον εντολέα σου τον τρόπο με τον οποίο κρίνεται η υπόθεση που σου εμπιστεύθηκε; Πόσο ευχάριστο είναι να μετράς «νίκες» & «ήττες» (γιατί αν πραγματικά δικηγορείς θα έρθουν και τα δύο). Για σκέψου και πάρε δύο λεπτά σταματώντας την ανάγνωση του παρόντος για να σημειώσεις τις απαντήσεις σου.

Τώρα που περάσαν τα δύο λεπτά, πως θα σου φαινόταν αν κάποιος σου έλεγε ότι υπάρχει τρόπος να έχεις τον έλεγχο της υπόθεσης σου από την αρχή μέχρι το τέλος, ότι το αν θα επαληθευθούν οι προσδοκίες σου ή όχι είναι καθαρά στο χέρι σου, ότι ο εντολέας σου, όχι μόνο θα είναι παρόν σε όλη την διαδικασία επίλυσης της υπόθεσης του αλλά θα έχει και πρωταγωνιστικό ρόλο επηρεάζοντας σε μέγιστο βαθμό την λύση που τελικά θα προκριθεί; Ότι το βάρος εύρεσης λύσης και επίλυσης ή όχι της υπόθεσης του εντολέα σου, δεν είναι πλέον αποκλειστικά δικό σου αλλά κυρίως του εντολέα σου ;

Σταμάτα σε παρακαλώ για ένα λεπτό το διάβασμα και φαντάσου την εικόνα : ένα πρωινό , εσύ, ο εντολέας σου, η συνάδελφος σου και ο εντολέας της, καθισμένοι σε εάν μεγάλο τραπέζι, σε κάποιο ήσυχο γραφείο, με συνθήκες καλού κλιματισμού, πίνοντας καφέ , συζητάτε , αφήνοντας χώρο στους έχοντες την διαφορά να διερευνήσουν τρόπους επίλυσης της, με εσένα και την συνάδελφο να είστε σε ρόλο συμβούλου, έτοιμες να απαντήσετε σε ότι σας ρωτήσει ο πελάτης σας και να επέμβετε όταν κρίνεται ότι θίγονται τα συμφέροντα του, σίγουρες ότι θα διεξαχθεί μια πολιτισμένη συζήτηση , με κανόνες τους οποίους ένας τρίτος θα είναι εκεί για να φροντίσει για την εφαρμογή τους. Μάλιστα για φαντάσου ότι αυτός ο τρίτος θα είναι εκεί για να βοηθήσει εσένα και τον πελάτη σου (το ίδιο και για την άλλη πλευρά) να βρείτε την λύση που ικανοποιεί περισσότερο, φροντίζοντας κάθε λεπτομέρεια ώστε να μην μείνει τίποτα στο τραπέζι. Φαντάσου επίσης ότι ο τρίτος θα είναι υπεύθυνος και για την αποτύπωση της όποιας συμφωνίας επιτευχθεί, αναλαμβάνοντας όλα τα διαδικαστικά, συμφωνία την οποία εσύ θα χρειαστεί μόνο να ελέγξεις και να πεις το οκ ή να διατυπώσεις τις παρατηρήσεις σου.

Τι αισθήματα σου δημιουργεί η εικόνα αυτή σε σχέση με τις απαντήσεις που έδωσες στα παραπάνω ερωτήματα; Πόσο αλλάζουν τα συναισθήματα σου αν αυτός ο τρίτος σ΄ ενημερώσει, πως , ανά πάσα στιγμή αισθανθείς ότι η συζήτηση που γίνεται , δεν σε αντιπροσωπεύει, ότι θίγονται τα συμφέροντα του πελάτη σου κλπ, μπορείς εύκολα και χωρίς συνέπειες να αποχωρήσεις; Πως θα αισθανόσουν αν με αυτή την διαδικασία, ο πελάτης σου είχε άμεση λύση και εσύ άμεση αμοιβή, χωρίς να χρειαστεί να περιμένετε έτη για να λυθεί η υπόθεση που τον απασχολεί;

Αν μετά από όσα διάβασες παραπάνω, σου γεννιούνται θετικά συναισθήματα, τότε δεν έχεις παρά την επόμενη φορά που θα αναλάβεις μια υπόθεση , όπου ο πελάτης σου έχει την εξουσία διάθεσης του αντικειμένου της διαφοράς του , να προσφύγεις στην διαδικασία της διαμεσολάβησης επιλέγοντας εσύ τον διαμεσολαβητή που θα ήθελες να χειριστεί την υπόθεση του πελάτη σου , επιλέγοντας την άμεση ικανοποίηση των αναγκών όχι μόνο του πελάτη σου, αλλά και των δικών σου. Επιλέγοντας την ψυχική σου ηρεμία . Επιλέγοντας να έχεις μόνο «νίκες» στην ατζέντα σου. Επιλέγοντας να δημιουργήσεις την φήμη του αποτελεσματικού και άμεσου δικηγόρου που αντί να «σέρνει» τις υποθέσεις, τις επιλύει. Αποκτώντας ξανά τον σεβασμό προς το πρόσωπο του δικηγόρου, σεβασμός που χάθηκε κάπου μεταξύ γραμματείας, διαδρόμων και αιθουσών δικαστηρίων. Αν θέλεις να επιλέγεις και όχι να διαλέγεις, αν θέλεις να έχεις τον έλεγχο του κόπου σου, τότε δεν έχεις παρά να:

1. Επικοινωνήσεις με έναν διαμεσολαβητή προκειμένου να τον βομβαρδίσεις με ερωτήσεις και απορίες , ακόμα και να του «επιτεθείς» ,.με σκοπό να αποκτήσεις πλήρη εικόνα της διαδικασίας της διαμεσολάβησης, πριν επιχειρηματολογήσεις υπέρ της, πρώτα στον εαυτό σου και μετά στον πελάτη σου (δεν θα ήταν κακή ιδέα να ζητήσεις να συμμετάσχεις σαν παρατηρητής σε κάποια διαμεσολάβηση, ώστε να βιώσεις την διαδικασία)
2. Να ενημερώσεις τον πελάτη σου για την δυνατότητα προσφυγής στην διαμεσολάβηση, την αμεσότητα που την διέπει, τον πρωταγωνιστικό ρόλο που θα έχει σ αυτή και την ικανοποίηση των αναγκών του
3. Αφού πάρεις το ok από τον πελάτη σου, να γράψεις μια σύνοψη της διαφοράς, την οποία θα στείλεις στον διαμεσολαβητή, μαζί με τα στοιχεία της άλλης πλευράς και να ζητήσεις να αναλάβει την υπόθεση .

Και αν ακόμη δεν έχεις πειστεί για την υπεραξία της διαμεσολάβησης και τα οφέλη που έχει τόσο γι εσένα όσο και τον πελάτη σου, σκέψου ότι υπάρχουν πάντα δύο αφηγήσεις για την ίδια ιστορία και απάντησε στην εξής ερώτηση : Στην αντιδικία, αν η μία πλευρά έχει δίκιο κατά 51% και κερδίσει, τι γίνεται με το υπόλοιπο 49%;

Πολυχρόνης Κοκκινίδης

Δικηγόρος/Διαμεσολαβητής/Διαπραγματευτής

Τηλ : 6974380953

kokkinidis@skplaw.gr