Εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή των Πρωτοκόλλων της, και αν το εσωτερικό δίκαιο του Υψηλού Συμβαλλόμενου Μέρους δεν επιτρέπει παρά μόνο ατελή εξάλειψη των συνεπειών της παραβίασης αυτής, το Δικαστήριο χορηγεί, εφόσον είναι αναγκαίο, στον παθόντα δίκαιη ικανοποίηση.
Άρθρο 41 - Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Δίκαιη ικανοποίηση
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΙΣΧΥΟΣ:
04/11/1950
Κωδικοποιημένο
Σημειώσεις επί του νόμου
Το κείμενο της Σύμβασης παρουσιάζεται όπως τροποποιήθηκε από τις διατάξεις του Πρωτοκόλλου υπ' αριθ. 14 από τη θέση του σε ισχύ την 1η Ιουνίου 2010. Είχαν προηγηθεί οι τροποποιήσεις σύμφωνα με τις διατάξεις του Πρωτοκόλλου υπ' αριθ. 3 (21/9/1970), του Πρωτοκόλλου υπ'αριθ. 5 (20/12/1971), και του Πρωτοκόλλου υπ'αριθ. 8 (1/1/1990), ενώ η Σύμβαση ενσωμάτωνε επίσης το κείμενο του Πρωτοκόλλου υπ' αριθ. 2 (21/1/1970), το οποίο αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της Σύμβασης από την θέση του σε ισχύ.
Όλες οι διατάξεις που είχαν τροποποιηθεί ή προστεθεί σύμφωνα με αυτά τα Πρωτόκολλα αντικαταστάθηκαν από το Πρωτόκολλο υπ' αριθ. 11 (1/11/1998). Από αυτή την ημερομηνία, το Πρωτόκολλο υπ' αριθ. 9 (1/10/1994) καταργήθηκε και το Πρωτόκολλο υπ' αριθ. 10 κατέστη άνευ αντικειμένου.
