Σε απάντηση του ερωτήματος που μας υποβάλατε με το υπ'αριθ. πρωτ. 289714/6/1-ιζ' 22.11.2016 έγγραφό σας, σας γνωρίζουμε ότι η γνώμη μας είναι η εξής: Η αναφορά της λέξης «αίτηση» στο άρθρο 149 του Β.Δ. της 31.12.1957/20.1.1958 δεν επέχει την έννοια της «άδειας» των άρθρων 54 και 55 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αλλά συνιστά δικονομική προϋπόθεση, η δε έλλειψη της αίτησης, κωλύει την ποινική δίωξη και συνακόλουθα την παραπομπή του δράστη στο ακροατήριο. Δηλαδή η ως άνω αναφερόμενη «αίτηση» επέχει την έννοια της «αίτησης» του άρθρου 41 του ΚΠΔ και διαφέρει της έγκλησης κατά το ότι έχει διοικητικό χαρακτήρα, δεν υπόκειται στην τρίμηνη προθεσμία του άρθρου 117 ΠΚ, αλλά μπορεί να υποβληθεί μέχρι την συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής του εγκλήματος, δεν χωρεί παραίτηση από το δικαίωμα υποβολής της ή ανάκληση της ήδη υποβληθείσας και γίνεται μόνο ενώπιον εκπροσώπων της εισαγγελικής αρχής και όχι ενώπιον οποιουδήποτε γενικού ή ειδικού προανακριτικού υπαλλήλου. Επιπλέον η αίτηση του άρθρου 41 ΚΠΔ διαφέρει της έγκλησης ως προς την θεμελίωσή της, αφού αυτή δεν ανάγεται εδώ στα συμφέροντα και τα ενδιαφέροντα του εγκαλούντος, αλλά σε λόγους γενικότερης κρατικής ή διοικητικής πολιτικής που επηρεάζουν το σκόπιμο ή μη της ποινικής δίωξης (Λ. Μαργαρίτη Ποινική Δικονομία, Ένδικα Μέσα II, τα βουλεύματα, έκδοση 2010 σελ. 199 επομ.)
Αν η ποινική δίωξη ασκήθηκε δίχως την προηγούμενη υποβολή αίτησης δίωξης, παρότι απαιτείται, τότε αυτή κηρύσσεται απαράδεκτη από το Δικαστικό Συμβούλιο ή το Δικαστήριο, κατά περίπτωση (άρθ. 310§1 εδάφιο τελευταίο, 370 γ' ΚΠΔ).
Στην τελευταία αυτή περίπτωση είναι δυνατή η εκ νέου άσκηση ποινικής δίωξης, χωρίς να ανακύπτει θέμα δεδικασμένου. Όμως στην προκειμένη περίπτωση η υπ’ αριθ. 2562/2016 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη η έφεση του κατηγορουμένου κατά της πρωτοβάθμιας απόφασης, με την οποία καταδικάστηκε αυτός, μεταξύ των άλλων και για παράβαση του άρθρου 145§1 εδαφ. α' Β.Δ. 31-12-1957/20-1-1958 δίχως την απαιτούμενη ως άνω αίτηση, έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη και υπάρχει δεδικασμένο κατ’ άρθρο 57 ΚΠΔ, αφού καταχωρήθηκε καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο άρθρου 473§3 ΚΠΔ στις 20-4-2016 και κατ’ αυτής δεν ασκήθηκε αίτηση αναίρεσης μέσα στις προβλεπόμενες προθεσμίες.
