Άρθρο 591 - Κώδικας Ποινικής Δικονομίας

Από την έναρξη της ισχύος του Κώδικα Ποινι­κής Δικονομίας καταργούνται: α) ο νόμος της 10/22 Μαρ­τίου 1834 «περί ποινικής δικονομίας» όπως τροποποιή­θηκε και συμπληρώθηκε με μεταγενέστερους νόμους, β) ο νόμος 237 του 1914 «περί εκδικάσεως των επ' αυτο­φώρω πταισμάτων», γ) το νομ. διατ. της 20 Νοεμβρίου 1923 «περί προφυλακίσεως των υπαλλήλων και διαχει­ριστών», δ) το νομ. διατ. της 22 Νοεμβρίου 1923 «περί αμέσου εκδικάσεως πλημμελημάτων τινών επ' αυτοφώ­ρω», ε) οι παρ. 2 έως και 6 και 8 του άρθρου 2 και τα άρθρα 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 12, 13 και οι παραγρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 14 του ψηφίσματος της 16 Δεκεμβρίου 1924 «περί ανακρίσεως και εκδικάσεως αδικημάτων τινών υπό των εφετών», όπως τροποποιήθηκε με μεταγενέστερες διατάξεις, χωρίς να θίγονται οι λοιπές διατάξεις του, στ) τα άρθρα 1, 2, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 και 12 του νομ. διατ. της 11 Σεπτεμβρίου 1928 «περί διαδικασίας προς δίωξιν των αδικημάτων εκ των νόμων ΤΟΔ' «περί καταδιώξεως της ληστείας», ΓΩΛΣΤ' «περί ζωοκλοπής», Γ ΜΔ' «περί φυγοδικίας και των άρθρων 321, 363 - 367, 368 και 369 του ποινικού νόμου», που κυρώθηκε με το νόμο 4458 του 1930, όπως τροποποιήθηκαν μεταγενέστερα, και το άρθρο 3 του νόμου 4677 του 1930 «περί τροποποιήσεως των περί εμπρησμού διατάξεων του ποινικού νόμου», ζ) τα άρθρα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 και 9 του νόμου 3998 του 1929 «περί εκδικάσεως πλημμελημάτων τινών παρ' ενός δικαστού», όπως τροποποιήθηκαν μεταγενέστερα, η) ο νόμος 4876 του 1931 «περί εκδικάσεως ποινικών υποθέ­σεων κατά καταδίκων κ.λ.π.», θ) ο νόμος 4915 του 1931 «περί αποζημιώσεως παρά του κράτους των αδίκως καταδικασθέντων», ι) ο νόμος 5023 του 1931 «περί τροπο­ποιήσεως των ιδιαζούσης δικαιοδοσίας διατάξεων της ποινικής δικονομίας και άλλων ειδικών νόμων», ια) το άρθρο 49 του κωδικοποιημένου νόμου 5026 «περί δικα­στηρίου κακουργιοδικών», ιβ) ο νόμος 5229 του 1931 «περί επεκτάσεως του νομοθετικού διατάγματος της 22 Νοεμβρίου 1923 και επί των υφ' ενός δικαστού εκδικαζομένων πλημμελημάτων», ιγ) τα άρθρα 12 έως 24 του ν.δ. της 30 Μαρτίου 1845 «περί ναυταπάτης και πειρατείας», ιδ) τα άρθρα 4 ως και 7 του νόμου 5096 του 1931 «περί συμπληρώσεως διατάξεων τινών του ποιν. νόμου», ιε) το άρθρο 19 του νόμου 6015 του 1934 «περί τροποποιήσε­ως και συμπληρώσεως των νόμων 4661 και 5273 «περί διοργανώσεως της πυροσβεστικής υπηρεσίας», ιστ) τα άρθρα 104 και 107 παρ. 1 του αναγκαστικού νόμου της 7 Ιουνίου 1935 «περί οργανισμού της Χωροφυλακής», ιζ) το άρθρο 62 του κωδικοποιημένου νόμου 4971 «περί α­στυνομίας πόλεων», που επαναφέρθηκε σε ισχύ με το άρ­θρο 1 του νόμου 941 του 1943, ιη) κάθε άλλη διάταξη που υπάγει οποιονδήποτε κατηγορούμενο στην ιδιάζουσα δι­καιοδοσία των άρθρων 36, 40-43 και 45 της Ποιν. Δικο­νομίας που καταργείται και ιθ) κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που αναφέρεται σε θέματα που ρυθμίζει ο Κώδι­κας Ποινικής Δικονομίας.