1. Ζώον συντροφίας, εργασίας ή εκτροφών το οποίον κατέστη ανίκανον διά την δι' ήν προορίζεται χρήσιν, συνεπεία γήρατος, ασθενείας, κατάγματος, αναπηρίας ή άλλης τινός αιτίας, δύναται να φονεύεται δι' ευθανασίας και μόνον κατόπιν προηγουμένης εκθέσεως κρατικού ή ιδιώτου κτηνιάτρου.
2. Απαγορεύεται η θανάτωσις θηλαστικών εις τα σφαγεία εφ' όσον δεν προηγηθή της αφαιμάξεως αναισθητοποίησις επενεργούσα ακαριαίως.
