1. Το δεύτερο και το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 του ν. 3016/2002 (Α΄ 110) αντικαθίστανται ως εξής: «Ως μόνιμη κατοικία για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης νοείται η συνεχής διαμονή στις παραπάνω περιοχές για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο (2) ετών, όπως τούτο προκύπτει από την υποβολή των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος των δικαιούχων για τα δύο (2) τελευταία πριν από την αίτησή τους φορολογικά έτη. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζεται για τις αιτήσεις που αφορούν στην καταβολή της ενίσχυσης για το έτος 2020 και εντεύθεν.».
2. Στο άρθρο 27 του ν. 3016/2002 (Α΄ 110) προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
«3. H εισοδηματική ενίσχυση της παραγράφου 2 είναι αφορολόγητη, δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε κράτηση, δεν κατάσχεται για οποιαδήποτε οφειλή ούτε συμψηφίζεται με βεβαιωμένα χρέη προς το Δημόσιο, τους Δήμους, τις Περιφέρειες, τα νομικά πρόσωπα των Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού, τα ασφαλιστικά ταμεία ή πιστωτικά ιδρύματα και δεν υπολογίζεται στα εισοδηματικά όρια για την καταβολή οποιασδήποτε άλλης παροχής κοινωνικού ή προνοιακού χαρακτήρα ή στα εισοδηματικά όρια για τη χορήγησή της. Η ισχύς του προηγούμενου εδαφίου ως προς το αφορολόγητο της ενίσχυσης της παραγράφου 2 άρχεται από την 1η Ιανουαρίου 2018, καταλαμβάνοντας τις ενισχύσεις που καταβάλλονται μετά τη λήξη του φορολογικού έτους 2018, αλλά αφορούν σε ενισχύσεις οφειλόμενες για το έτος αυτό, οι οποίες δηλώνονται στη φορολογική διοίκηση με βάση το έτος καταβολής τους. Κατά τις λοιπές προβλέψεις της, η ισχύς του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου άρχεται από τη δημοσίευση του παρόντος.»
