1. Εάν ο προμηθευτής δεν εκπληρώσει την υποχρέωσή του, σύμφωνα με το άρθρο 6, ο λήπτης δικαιούται να απαιτήσει από τον προμηθευτή την εκπλήρωση. Αν και πάλι ο προμηθευτής δεν παράσχει το ψηφιακό περιεχόμενο ή την ψηφιακή υπηρεσία χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση ή εντός της πρόσθετης χρονικής περιόδου που έχει ρητώς συμφωνηθεί από τα μέρη, ο λήπτης έχει το δικαίωμα να λύσει τη σύμβαση.
2. Η παρ. 1 δεν εφαρμόζεται και ο λήπτης δικαιούται να λύσει τη σύμβαση όταν:
α) ο προμηθευτής έχει δηλώσει, ή είναι εξίσου σαφές από τις περιστάσεις, ότι ο προμηθευτής δεν θα παράσχει το ψηφιακό περιεχόμενο ή την ψηφιακή υπηρεσία,
β) ο λήπτης και ο προμηθευτής έχουν συμφωνήσει ή είναι σαφές από τις περιστάσεις ότι η παροχή πρέπει να εκπληρωθεί αποκλειστικά σε ορισμένο χρόνο ή αποκλειστικά μέσα σε ορισμένη προθεσμία.
3. Όταν ο λήπτης λύσει τη σύμβαση δυνάμει των παρ. 1 ή 2, εφαρμόζονται τα άρθρα 22 έως 25.
4. Αν η μη παροχή οφείλεται σε πταίσμα του προμηθευτή, ο λήπτης δικαιούται, σωρευτικά με την άσκηση του δικαιώματος λύσης της σύμβασης, να απαιτήσει αποζημίωση για τη ζημία που δεν καλύπτεται από την άσκησή του.
