logo-print

Άρθρο 21 - Νόμος 4996/2022 - Αμοιβή του δημιουργού, αμοιβή και υποχρέωση διαφάνειας έναντι δημιουργών οπτικοακουστικών έργων - Τροποποίηση άρθρων 32 και 34 ν. 2121/1993 (άρθρο 18 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/790)

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΙΣΧΥΟΣ:

24/11/2022

Δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας
Το δικαίωμα υπαναχώρησης στην Πνευματική Ιδιοκτησία - Συμβολές Αστικού Δικαίου Νο 13 21

1. Στο άρθρο 32 του ν. 2121/1993 (Α’ 25), περί της ποσοστιαίας αμοιβής του δημιουργού, επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) τροποποιείται ο τίτλος του άρθρου, β) αντικαθίσταται το πρώτο εδάφιο της παρ. 1, γ) στο τρίτο εδάφιο μετά τη φράση «η αμοιβή μπορεί να υπολογίζεται σε ορισμένο ποσό,» προστίθεται η φράση «το ύψος του οποίου πρέπει να είναι δέον και αναλογικό,» δ) προστίθενται τέταρτο και πέμπτο εδάφιο και το άρθρο 32 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 32

Αμοιβή του δημιουργού

1. Όταν ο δημιουργός συνάπτει σύμβαση εκμετάλλευσης ή παραχωρεί άδεια εκμετάλλευσης ή μεταβιβάζει τα περιουσιακά του δικαιώματα προς τον σκοπό της εκμετάλλευσης του έργου του λαμβάνει δέουσα και αναλογική αμοιβή, η οποία προσδιορίζεται σε ορισμένο ποσοστό. Βάση για τον υπολογισμό του ποσοστού είναι όλα ανεξαιρέτως τα ακαθάριστα έσοδα ή τα έξοδα ή τα συνδυασμένα ακαθάριστα έσοδα και έξοδα, που πραγματοποιούνται από την δραστηριότητα του αντισυμβαλλομένου και προέρχονται από την εκμετάλλευση του έργου. Κατ’ εξαίρεση, η αμοιβή μπορεί να υπολογίζεται σε ορισμένο ποσό, το ύψος του οποίου πρέπει να είναι δέον και αναλογικό, στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) η βάση υπολογισμού της ποσοστιαίας αμοιβής είναι πρακτικά αδύνατο να προσδιορισθεί ή ελλείπουν τα μέσα ελέγχου για την εφαρμογή του ποσοστού, β) τα έξοδα που απαιτούνται για τον υπολογισμό και τον έλεγχο είναι δυσανάλογα με την αμοιβή που πρόκειται να εισπραχθεί, γ) η φύση ή οι συνθήκες της εκμετάλλευσης καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή του ποσοστού, ιδίως όταν η συμβολή του δημιουργού δεν αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του συνόλου του πνευματικού δημιουργήματος ή όταν η χρήση του έργου έχει δευτερεύοντα χαρακτήρα σε σχέση με το αντικείμενο της εκμετάλλευσης. Η παραίτηση ή ο συμβατικός περιορισμός των δικαιωμάτων του δημιουργού που προβλέπονται από το παρόν άρθρο είναι άκυρη. Την ακυρότητα μπορεί να επικαλεσθεί μόνο ο δημιουργός.

2. Η υποχρεωτική συμφωνία της αμοιβής σε ποσοστό, που προβλέπεται στην προηγούμενη παράγραφο, εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον δεν υπάρχει ειδικότερη διάταξη στον παρόντα νόμο, και δεν αφορά τα έργα που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεση σύμβασης εργασίας, τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και κάθε είδους διαφήμιση.».

2. Στην παρ. 3 του άρθρου 34 του ν. 2121/1993, περί των ρυθμίσεων για τη σύμβαση οπτικοακουστικής παραγωγής, επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις: α) στο δεύτερο εδάφιο, η φράση «σε ορισμένο ποσοστό, το ύψος του οποίου συμφωνείται στη σχετική σύμβαση» αντικαθίσταται από τη φράση «σύμφωνα με το άρθρο 32», β) το τρίτο εδάφιο καταργείται, γ) το τέταρτο εδάφιο αντικαθίσταται, και η παρ. 3 του άρθρου 34 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Ο πνευματικός δημιουργός διατηρεί το δικαίωμα χωριστής αμοιβής για κάθε τρόπο εκμετάλλευσης του οπτικοακουστικού έργου. Η αμοιβή αυτή καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 32. Ο παραγωγός του οπτικοακουστικού έργου έχει υποχρέωση παροχής πληροφοριών στον πνευματικό δημιουργό σύμφωνα με το άρθρο 15Α. Από τη ρύθμιση της παρούσας παραγράφου εξαιρούνται οι διαφημιστικές ταινίες μικρού μήκους.».

Συνταγματικό Δίκαιο - Γ έκδοση

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ & ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ / ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΚΩΣΤΑΣ ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΣ

H διεθνής δικαιοδοσία διασυνοριακών διάφορων εταιριών κατά τον κανονισμό 1215/2012 - ΠΠΠ Νο 7 -