Μετά από το άρθρο 32 του ν. 2121/1993 (Α’ 25), περί της ποσοστιαίας αμοιβής του δημιουργού, προστίθεται άρθρο 32Α, ως εξής:
«Άρθρο 32Α
Αξίωση πρόσθετης αμοιβής
1. Ελλείψει συμφωνίας, η οποία να προκύπτει από συλλογικές διαπραγματεύσεις σε ισχύ και να προβλέπει μηχανισμό χορήγησης της πρόσθετης αμοιβής που προβλέπεται στο παρόν, ο δημιουργός, αυτοπροσώπως ή μέσω ειδικού πληρεξουσίου του, δικαιούται να αξιώνει πρόσθετη, κατάλληλη και δίκαιη αμοιβή από το μέρος με το οποίο έχει συνάψει σύμβαση εκμετάλλευσης ή έχει παραχωρήσει άδεια εκμετάλλευσης ή σύμβαση μεταβίβασης των περιουσιακών του δικαιωμάτων προς τον σκοπό της εκμετάλλευσης ή από τους διαδόχους του μέρους αυτού, όταν η αμοιβή, η οποία είχε αρχικά συμφωνηθεί, αποδεικνύεται δυσανάλογα χαμηλή σε σύγκριση με όλα τα επακόλουθα σχετικά έσοδα που προέρχονται από την εκμετάλλευση του έργου. Για τον καθορισμό της αμοιβής λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές συνθήκες κάθε περίπτωσης, συμπεριλαμβανομένης της συμβολής του δημιουργού, καθώς και οι ιδιαιτερότητες και οι πρακτικές αμοιβής των διαφορετικών τομέων περιεχομένου.
2. Η παρ. 1 δεν εφαρμόζεται σε συμφωνίες που συνάπτονται από οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης, καθώς και από άλλες οντότητες για τις οποίες εφαρμόζεται το άρθρο 2 του ν. 4481/2017 (Α’ 100).
3. Οποιαδήποτε παραίτηση ή συμβατικός περιορισμός των δικαιωμάτων του δημιουργού που προβλέπονται στην παρ. 1 είναι άκυρη. Την ακυρότητα μπορεί να επικαλεστεί μόνο ο δημιουργός.».
