1. Δεν επιτρέπεται η άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά, στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, σε όσους διώκονται ή έχουν καταδικασθεί για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας παιδιών και της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής παιδιών.
2. Φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα Ν.Π.Δ.Δ. και οι κοινωνικοί φορείς δύνανται να εκπονούν προγράμματα:
α) για την ευαισθητοποίηση, στα θέματα της προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών, των προσώπων που έχουν τακτικές επαφές με τα παιδιά στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας, της κοινωνικής προστασίας, της Δικαιοσύνης και των δυνάμεων της τάξης, καθώς και σε τομείς που σχετίζονται με δραστηριότητες αθλητικές, πολιτιστικές και αναψυχής,
β) για την ενημέρωση, εκπαίδευση και επιμόρφωση των προσώπων που αναφέρονται στην περίπτωση α΄, σχετικά με τη γενετήσια εκμετάλλευση και κακοποίηση των παιδιών, τα μέσα διάγνωσής τους και τη δυνατότητα αναφοράς στις αρμόδιες υπηρεσίες σχετικών υποψιών,
γ) για την αξιολόγηση και αποτροπή του κινδύνου διάπραξης αδικημάτων γενετήσιας εκμετάλλευσης ή κακοποίησης παιδιών από άτομα που φοβούνται ότι μπορούν τα ίδια να διαπράξουν οποιοδήποτε από τα αδικήματα αυτά,
δ) για την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού, στο πλαίσιο ενημερωτικών εκστρατειών, για το πρόβλημα της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης παιδιών και για τα προληπτικά μέτρα που μπορεί να ληφθούν.
Στην κατάρτιση των προγραμμάτων αυτών επιδιώκεται να λαμβάνεται υπόψη η άποψη των παιδιών, καθώς και της Κοινωνίας των Πολιτών, των μέσων πληροφόρησης και επικοινωνίας και του ιδιωτικού τομέα.
Με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καθορίζονται οι λεπτομέρειες που είναι αναγκαίες για την κατάρτιση και εφαρμογή των προγραμμάτων αυτών.
