1. Το χρονικό διάστημα της σύμβασης παράτασης παραμονής αναγνωρίζεται ως χρόνος ειδίκευσης μόνο στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α. εάν κατά τη διάρκεια της παράτασης παραμονής αυξηθεί ο χρόνος άσκησης που ήταν αναγνωρισμένη η μονάδα να χορηγεί,
β. εάν το νοσηλευτικό ίδρυμα στο οποίο υπηρετεί ο ιατρός με παράταση, είναι αναγνωρισμένο ως κατάλληλο για τη χορήγηση χρόνου άσκησης τουλάχιστον ίσου με τον χρόνο που έχει υπηρετήσει συνολικά ο ειδικευόμενος (χρόνος της σύμβασης και χρόνος με παράταση).
2. Ο χρόνος προεκπαίδευσης των ιατρών στο νοσοκομείο στο πλαίσιο της εκπλήρωσης υπηρεσίας υπαίθρου προσμετρείται ως χρόνος άσκησης για την απόκτηση ειδικότητας και κατά την έναρξη αυτής.
Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο ιατρός υπηρεσίας υπαίθρου αποσπάται σε τμήμα νοσηλευτικού ιδρύματος το οποίο είναι αναγνωρισμένο για χορήγηση χρόνου ειδίκευσης, συνυπολογίζεται για τη λήψη ειδικότητας.
Στους ιατρούς που έχουν ολοκληρώσει την υποχρέωση υπηρεσίας υπαίθρου αναγνωρίζονται τρεις (3) μήνες παθολογίας ή χειρουργικής ως χρόνος άσκησης στην ειδικότητα που θα επιλέξουν και περιλαμβάνει τα στάδια αυτά, εκτός από την ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής.
