ΑΡΘΡΟ 22
Μακροοικονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και πολιτικές
1. Η συνεργασία στηρίζει τις προσπάθειες των χωρών ΑΚΕ για την επίτευξη:
α) μακροοικονομικής μεγέθυνσης και σταθεροποίησης μέσω πειθαρχημένης φορολογικής και νομισματικής πολιτικής, που συμβάλλει στη μείωση του πληθωρισμού και περιορίζει τις εξωτερικές και φορολογικές ανισορροπίες, στην ενίσχυση της φορολογικής πειθαρχίας, βελτιώνοντας τη δημοσιονομική διαφάνεια και αποτελεσματικότητα, την ποιότητα, τον δίκαιο χαρακτήρα και τη σύνθεση της φορολογικής πολιτικής, και
β) διαρθρωτικών πολιτικών που αποσκοπούν στην ενίσχυση του ρόλου των διαφόρων φορέων, ιδίως του ιδιωτικού τομέα και στη βελτίωση του κλίματος για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, των επενδύσεων και της απασχόλησης καθώς και:
i) στην ελευθέρωση των συναλλαγών και του καθεστώτος συναλλάγματος και της μετατρεψιμότητας των τρε-χουσών λογαριασμών, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα,
ii) στην ενίσχυση των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και προϊόντων,
iii) στην προαγωγή της μεταρρύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, που συμβάλλει στην ανάπτυξη βιώσιμων τραπεζικών και μη τραπεζικών συστημάτων, κεφαλαιαγορών και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των πολύ μικρών χρηματοδοτήσεων,
iv) στη βελτίωση της ποιότητας των ιδιωτικών και δημόσιων υπηρεσιών, και
ν) στην ενθάρρυνση της περιφερειακής συνεργασίας και της προοδευτικής ενσωμάτωσης των μακροοικονομικών και νομισματικών πολιτικών.
2. Ο σχεδιασμός των μακροοικονομικών πολιτικών και των προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής αντανακλά το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο και τη θεσμική ικανότητα των εμπλεκομένων χωρών, έχει θετικό αντίκτυπο στον περιορισμό της ένδειας και στην πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες, και βασίζεται στις εξής αρχές:
α) τα κράτη ΑΚΕ είναι καταρχήν αρμόδια για την ανάλυση των προς επίλυση προβλημάτων, το σχεδιασμό και την εκτέλεση των μεταρρυθμίσεων,
β) τα προγράμματα στήριξης προσαρμόζονται στην ιδιαίτερη κατάσταση κάθε κράτους ΑΚΕ και λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη τις κοινωνικές, πολιτιστικές και περιβαλλοντικές συνθήκες των κρατών αυτών,
γ) αναγνωρίζεται και γίνεται σεβαστό το δικαίωμα των κρατών ΑΚΕ να προσδιορίζουν την κατεύθυνση και την ιεράρχηση των αναπτυξιακών στρατηγικών και προτεραιοτήτων,
δ) ο ρυθμός υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων πρέπει να είναι ρεαλιστικός και ανάλογος με τις ικανότητες και τους πόρους κάθε κράτους ΑΚΕ, και
ε) βελτίωση της επικοινωνίας και της πληροφόρησης των πληθυσμών όσον αφορά τις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις και πολιτικές.
