Άρθρο 16 Κανών ειδικότητος
1. Το πρόσωπο το οποίο παραδόθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις της Συμβάσεως αυτής δεν επιτρέπεται να διωχθεί, κρατηθεί, δικασθεί ή τιμωρηθεί στο έδαφος του αιτούντος Κράτους, για οποιοδήποτε αδίκημα διαφορετικό από εκείνο για το οποίο ζητήθηκε, εκτός των ακόλουθων περιπτώσεων:
α) Όταν το ανωτέρω πρόσωπο συναινεί σ' αυτό, εγγράφως, ενώπιον δικαστικής Αρχής του αιτούντος Κράτους, αφού η δικαστική Αρχή του εξηγήσει τα δικαιώματά του.
β) Όταν το πρόσωπο αυτό εγκατέλειψε μετά την έκδοση του το έδαφος του αιτούντος Κράτους και επανήλθε σ' αυτό με τη θέλησή του.
γ) Όταν το πρόσωπο αυτό, αν και για σαράντα πέντε (45) ημέρες είχε τη δυνατότητα να εγκαταλείψει το έδαφος του αιτούντος Κράτους, εν τούτοις παρέμεινε σ' αυτό.
δ) Όταν συναινεί σ' αυτό το Κράτος, στο οποίο απευθύνεται η αίτηση. Για το σκοπό αυτόν το Κράτος αυτό θα μπορεί να απαιτήσει την προσαγωγή όλων των προβλεπόμενων στο άρθρο 8 εγγράφων ή δηλώσεων.
2. Οι διατάξεις αυτές δεν εφαρμόζονται σε αδικήματα που διαπράχθηκαν μετά την έκδοση.
3. Εφόσον ο χαρακτηρισμός της πράξεως, για την οποία χορηγήθηκε η έκδοση τροποποιηθεί μεταγενέστερα, το εκδοθέν πρόσωπο μπορεί να διωχθεί ή να καταδικασθεί, εφόσον το αδίκημα, σύμφωνα με το νέο χαρακτηρισμό:
α) ουσιωδώς θεμελιώνεται στα ίδια γεγονότα που εκτίθενται στην αίτηση εκδόσεως και στα δικαιολογητικά της έγγραφα, και
β) τιμωρείται με την ίδια ανώτερη ποινή ή με ανώτερη ποινή μικρότερη από εκείνη με την οποία τιμωρείται το αδίκημα για το οποίο είχε εκδοθεί το εν λόγω πρόσωπο.
