Άρθρο 6
Εφαρμογή της προληπτικής προσέγγισης
1. Τα κράτη εφαρμόζουν ευρέως την προληπτική προσέγγιση για τη διατήρηση, διαχείριση και εκμετάλλευση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών ειδών, προκειμένου να προστατεύσουν τους έμβιους θαλάσσιους πόρους και το θαλάσσιο περιβάλλον.
2. Τα κράτη είναι περισσότερο προσεκτικά όταν οι πληροφορίες είναι αβέβαιες, αναξιόπιστες ή ανεπαρκείς. Η απουσία επαρκών επιστημονικών πληροφοριών δεν δικαιολογεί την αναβολή ή παράλειψη λήψης μέτρων διατήρησης και διαχείρισης.
3. Με την εφαρμογή της προληπτικής προσέγγισης, τα κράτη:
α) βελτιώνουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων για τη διατήρηση και διαχείριση των αλιευτικών πόρων με την απόκτηση και διανομή των καλύτερων επιστημονικών πληροφοριών που είναι διαθέσιμες και την εφαρμογή βελτιωμένων τεχνικών για την αντιμετώπιση, των κινδύνων και της αβεβαιότητας.
β) εφαρμόζουν τις κατευθυντήριες γραμμές που παρατίθενται στο παράρτημα II και καθορίζουν, με βάση τις καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές πληροφορίες ειδικά σημεία αναφοράς όσον αφορά τα αποθέματα και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν εάν σημειωθεί υπέρβαση τους.
γ) λαμβάνουν υπόψη, μεταξύ άλλων, τις αβεβαιότητες σχετικά με το μέγεθος και την παραγωγικότητα των αποθεμάτων, τα σημεία αναφοράς, την κατάσταση του αποθέματος σε σχέση με τα εν λόγω σημεία αναφοράς, τα επίπεδα και την κατανομή της θνησιμότητας και την επίπτωση των αλιευτικών δραστηριοτήτων στα είδη μη στόχους και στα συσχετιζόμενα ή εξαρτώμενα είδη, καθώς επίσης και τις υφιστάμενες και τις προβλεπόμενες ωκεάνιες, περιβαλλοντικές και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και δ) αναπτύσσουν προγράμματα συλλογής δεδομένων, καθώς και ερευνητικά προγράμματα για την εκτίμηση της επίπτωσης της αλιείας στα είδη μη στόχους καθώς επίσης και στα συσχετιζόμενα ή εξαρτώμενα είδη και στο περιβάλλον τους, και θέτουν σε εφαρμογή σχέδια που είναι αναγκαία για την εξασφάλιση της διατήρησης των εν λόγω ειδών και για την προστασία ζωτικών χώρων ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.
4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να εξασφαλίσουν την μη υπέρβαση των σημείων αναφοράς σε περίπτωση προσέγγισης τους. Στην περίπτωση που θα υπάρξει υπέρβαση τους, τα κράτη λαμβάνουν, χωρίς καθυστέρηση, τα μέτρα που καθορίζονται στην παράγραφο 3 στοιχείο β) προκειμένου να αποκαταστήσουν τα αποθέματα.
5. Στην περίπτωση κατά την οποία προκαλεί ανησυχίες η κατάσταση των αποθεμάτων στόχων ή μη στόχων ή των συνδεόμενων ή εξαρτώμενων ειδών, τα κράτη θέτουν τα εν λόγω αποθέματα και είδη υπό αυξημένη παρακολούθηση προκειμένου να επανεξετάσουν την κατάσταση τους και την αποτελεσματικότητα των μέτρων διατήρησης και διαχείρισης. Αναθεωρούν τα εν λόγω μέτρα σε τακτικά χρονικά διαστήματα υπό το φως των νέων πληροφοριών.
6. Για νέες ή εξερευνητικές μεθόδους αλιείας, τα κράτη λαμβάνουν, το συντομότερο δυνατό, προσεκτικά μέτρα διατήρησης και διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, ορίων αλίευσης και προσπάθειας. Τα εν λόγω μέτρα παραμένουν σε ισχύ μέχρις ότου υπάρξουν επαρκή στοιχεία που να επιτρέπουν την αξιολόγηση της επίπτωσης των μεθόδων αλιείας στη μακροπρόθεσμη αειφορία των αποθεμάτων, επί των οποίων εφαρμόζουν μέτρα διατήρησης και διαχείρισης με βάση την εν λόγω αξιολόγηση. Τα τελευταία αυτά μέτρα επιτρέπουν, εφόσον είναι ορθό, τη σταδιακή ανάπτυξη της αλιείας.
7. Εάν ένα φυσικό φαινόμενο έχει σημαντική δυσμενή επίπτωση στην κατάσταση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων, τα κράτη λαμβάνουν επειγόντως μέτρα διατήρησης και διαχείρισης προκειμένου να εξασφαλίσουν τη μη επιδείνωση της εν λόγω δυσμενούς επίπτωσης από την αλιευτική δραστηριότητα. Τα κράτη λαμβάνουν επίσης μέτρα επειγόντως σε περίπτωση κατά την οποία η αλιευτική δραστηριότητα αποτελεί σοβαρή απειλή για την αειφορία των εν λόγω αποθεμάτων. Τα μέτρα που λαμβάνονται επειγόντως θα είναι προσωρινά και θα στηρίζονται στα καλύτερα επιστημονικά στοιχεία που διατίθενται.
