Άρθρο 12 Ρύθμιση της διαμονής
(1) Ο υπήκοος ενός συμβαλλομένου μέρους που επιθυμεί να εγκατασταθεί στην επικράτεια ενός άλλου συμβαλλομένου μέρους για να ασκήσει μη μισθωτή δραστηριότητα (που στο εξής καλείται ελεύθερος επαγγελματίας) λαμβάνει τίτλο διαμονής διάρκειας πέντε ετών τουλάχιστον από την ημερομηνία της χορήγησής της, εφόσον αποδείξει [στις αρμόδιες εθνικές αρχές] ότι έχει εγκατασταθεί ή θέλει να εγκατασταθεί για το σκοπό αυτό.
(2) Ο τίτλος διαμονής παρατείνεται αυτόματα για πέντε έτη τουλάχιστον, εφόσον ο ελεύθερος επαγγελματίας αποδείξει στις αρμόδιες εθνικές αρχές ότι ασκεί μη μισθωτή οικονομική δραστηριότητα.
(3) Για τη χορήγηση των τίτλων διαμονής, τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να ζητήσουν από τον εργαζόμενο να προσκομίσει μόνον:
α) το έγγραφο με την κάλυψη του οποίου εισήλθε στην επικράτεια-β) την απόδειξη που αναφέρεται στις παραγράφους, 1 και 2.
(4) Ο τίτλος διαμονής ισχύει για το σύνολο της επικράτειας του κράτους που τον χορήγησε.
(5) Οι διακοπές της διαμονής που δεν υπερβαίνουν τους έξι συνεχείς μήνες καθώς και οι απουσίες που δικαιολογούνται για την εκπλήρωση στρατιωτικών υποχρεώσεων δεν επηρεάζουν την ισχύ του τίτλου διαμονής.
(6) Ο τίτλος διαμονής που δεν έχει λήξει δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τα πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 από το γεγονός και μόνο ότι δεν ασκούν πλέον δραστηριότητα λόγω προσωρινής ανικανότητας προς εργασία η οποία οφείλεται σε ασθένεια ή σε δυστύχημα.
