1. Ο νόμος αυτός θεσπίζει το καθεστώς που εφαρμόζεται στις συμφωνίες παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας, οι οποίες ικανοποιούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 2 και 5 του άρθρου αυτού, καθώς και στη χρηματοοικονομική ασφάλεια που παρέχεται σύμφωνα με τους όρους των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου αυτού.
2. Τόσο ο ασφαλειολήπτης όσο και ο ασφαλειοδότης πρέπει να ανήκουν σε μια από τις ακόλουθες κατηγορίες:
α) δημόσια αρχή πλην των επιχειρήσεων με εγγύηση του Δημοσίου, εκτός εάν αυτές εμπίπτουν στα κατωτέρω στοιχεία β' έως ε', όπως μεταξύ άλλων:
αα) δημόσιοι φορείς των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν αναλάβει τη διαχείριση του δημόσιου χρέους ή παρεμβαίνουν σε αυτή,
ββ) δημόσιοι φορείς των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν εξουσιοδοτηθεί να τηρούν λογαριασμούς πελατών,
β) εθνική κεντρική τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, πολυμερής τράπεζα αναπτύξεως, όπως ορίζεται στην Πράξη Διοικητή Τραπέζης της Ελλάδος 2054/1992 (ΦΕΚ 49 Α'), κεφάλαιο δεύτερο παρ. 1 στοιχείο ζ', καθώς και στο άρθρο 1 σημείο 19 της Οδηγίας 2000/12/ΕΚ (L 126/ 26.5.2000), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων,
γ) χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που υπόκειται σε εποπτεία, όπως, μεταξύ άλλων:
αα) πιστωτικό ίδρυμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του Ν. 2076/1992 (φΕΚ 130 Α'), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, καθώς και στο άρθρο 1 σημείο 1 της Οδηγίας 2000/12/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων των ιδρυμάτων που απαριθμούνται στην παράγραφο 3 του άρθρου 2 της εν λόγω Οδηγίας,
ββ) επιχείρηση παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 του Ν. 2396/1996 (ΦΕΚ 73 Α'), καθώς και στο άρθρο 1 σημείο 2 της Οδηγίας 93/22/ΕΟΚ (L141/11.6.1993),
γγ) χρηματοδοτικό ίδρυμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 6 του Ν. 2076/1992, καθώς και στο άρθρο 1 σημείο 5 της Οδηγίας 2000/12/ΕΚ,
δδ) ασφαλιστική επιχείρηση, όπως ορίζεται στο άρθρο 2α στοιχείο α' του Ν.Δ. 400/1970 (ΦΕΚ 10 Α'), καθώς και στο άρθρο 1 στοιχείο α' της Οδηγίας 92/49/ΕΟΚ (L228/ 11.8.1992), και ασφαλιστική επιχείρηση ζωής, όπως ορίζεται στην ίδια διάταξη του Ν.Δ. 400/1970, καθώς και στο άρθρο 1 στοιχείο α' της Οδηγίας 92/96/ΕΟΚ (L360/ 9.12.1992),
εε) ανώνυμες εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες, αμοιβαία κεφάλαια και άλλες διατάξεις, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 του Ν. 3283/2004 (ΦΕΚ 210 Α'), καθώς και στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της Οδηγίας 85/611/ΕΚ (L375/31.12.1985),
στστ) εταιρεία διαχείρισης, όπως ορίζεται στο άρθρο 17α παράγραφος 1 του Ν. 1969/1991(ΦΕΚ 167 Α'), καθώς και στο άρθρο 1α παράγραφος 2 της Οδηγίας 85/611/ΕΚ,
δ) κεντρικός αντισυμβαλλόμενος, διακανονιστής ή συμψηφιστικό γραφείο, όπως ορίζονται, αντίστοιχα, στο άρθρο 1 στοιχεία γ', δ' και ε' του Ν. 2789/2000 (ΦΕΚ 21 Α'), καθώς και στο άρθρο 2 στοιχεία γ', δ' και ε' της Οδηγίας 98/26/ΕΚ (L166/11.6.1998), συμπεριλαμβανομένων των ομοειδών ιδρυμάτων που υπόκεινται σε εποπτεία σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και τα οποία ασκούν δραστηριότητες στις αγορές συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης, προαιρέσεων και παράγωγων μέσων σε βαθμό μη καλυπτόμενο από τον εν λόγω νόμο και την εν λόγω Οδηγία και πρόσωπο, πλην των φυσικών προσώπων, το οποίο ενεργεί ως καταπιστευματοδόχος ή υπό την ιδιότητα αντιπροσώπου εξ ονόματος ενός ή περισσότερων προσώπων στα οποία περιλαμβάνονται τυχόν ομολογιούχοι ή κάτοχοι άλλων μορφών εξασφαλισμένων δανείων ή ίδρυμα που ορίζεται στα στοιχεία α' έως δ',
ε) κάθε νομικό πρόσωπο υπό τον όρο ότι ο αντισυμβαλλόμενος είναι ίδρυμα που ορίζεται στα στοιχεία α' έως δ'.
3. Η παρεχόμενη χρηματοοικονομική ασφάλεια πρέπει να συνίσταται σε μετρητά ή χρηματοπιστωτικά μέσα.
4. Ο νόμος αυτός καταλαμβάνει τις χρηματοοικονομικές ασφάλειες από το χρόνο της παροχής τους και εφόσον η παροχή πιστοποιείται εγγράφως. Η απόδειξη της παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας πρέπει να επιτρέπει τον προσδιορισμό της χρηματοοικονομικής ασφάλειας στην οποία αναφέρεται. Για το σκοπό αυτόν, αρκεί να αποδεικνύεται ότι η ασφάλεια επί τίτλων σε λογιστική μορφή έχει μεταφερθεί σε πίστωση του σχετικού λογαριασμού ή αποτελεί πίστωση του λογαριασμού αυτού και ότι η ασφάλεια σε μετρητά έχει μεταφερθεί σε πίστωση του καθορισμένου λογαριασμού ή αποτελεί πίστωση του λογαριασμού αυτού.
5. Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται στις συμφωνίες παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας εφόσον οι συμφωνίες αυτές πιστοποιούνται εγγράφως ή με νομικά ισοδύναμο τρόπο.
6. Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται και επί ιδίων μετοχών του ασφαλειοδότη, οι οποίες δύνανται να διατίθενται κατά παρέκκλιση των διατάξεων των παραγράφων 12 και 13 του άρθρου 16 του Κ.Ν. 2190/1920 (ΦΕΚ 37 Α').
