logo-print

Άρθρο 17 - Νόμος 4465/2017 - Παράμετροι λογαριασμού πληρωμών με βασικά χαρακτηριστικά (Άρθρο 17 της Οδηγίας)

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΙΣΧΥΟΣ:

04/04/2017

Υπό κωδικοποίηση
Διεθνής εμπορική διαιτησία - Τόμος Ι -Β έκδοση
ΕΣΔΑ Κατ΄άρθρο ερμηνεία

ΙΩΑΝΝΗ ΣΑΡΜΑΣ
ΞΕΝΟΦΩΝ ΚΟΝΤΙΑΔΗΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΙΟ / ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

1. Ο λογαριασμός πληρωμών με βασικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνει τις εξής υπηρεσίες:

α) τη διενέργεια όλων των πράξεων που απαιτούνται για το άνοιγμα, τη λειτουργία και το κλείσιμο λογαριασμού πληρωμών,

β) υπηρεσίες που επιτρέπουν την τοποθέτηση χρηματικών ποσών σε λογαριασμό πληρωμών,

γ) υπηρεσίες που επιτρέπουν τις αναλήψεις μετρητών εντός της Ένωσης από λογαριασμό πληρωμών στο ταμείο ή σε αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές (ΑΤΜs), κατά τη διάρκεια ή εκτός του ωραρίου λειτουργίας του πιστωτικού ιδρύματος,

δ) την εκτέλεση των εξής πράξεων πληρωμής εντός της Ένωσης:

αα) άμεσων χρεώσεων,

ββ) πράξεων πληρωμής μέσω κάρτας πληρωμών, περιλαμβανομένων των διαδικτυακών (online) πληρωμών,

γγ) μεταφορών πιστώσεων, συμπεριλαμβανομένων των πάγιων εντολών, σε τερματικά, εφόσον υπάρχουν, και ταμεία καταστημάτων πιστωτικών ιδρυμάτων και μέσω διαδικτυακών (online) υποδομών του πιστωτικού ιδρύματος. 

Οι υπηρεσίες που απαριθμούνται στις περιπτώσεις α΄ έως και δ΄ προσφέρονται από τα πιστωτικά ιδρύματα στο βαθμό που ήδη προσφέρονται στους καταναλωτές, οι οποίοι τηρούν άλλους λογαριασμούς πληρωμών, εκτός εκείνων με βασικά χαρακτηριστικά.

2. Ο λογαριασμός πληρωμών με βασικά χαρακτηριστικά προσφέρεται από τα πιστωτικά ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε ευρώ.

3. Ο λογαριασμός πληρωμών με βασικά χαρακτηριστικά επιτρέπει στους καταναλωτές να διενεργούν απεριόριστο αριθμό πράξεων σχετικά με τις υπηρεσίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

4. Ανεξαρτήτως του αριθμού των πράξεων που εκτελούνται στο λογαριασμό πληρωμών, τα πιστωτικά ιδρύματα δεν επιβάλλουν τέλη πέραν των τυχόν ευλόγων, που αναφέρονται στο άρθρο 18, όσον αφορά τις υπηρεσίες που αναφέρονται στις περιπτώσεις α΄, β΄ και γ ΄και στην υποπερίπτωση ββ΄ της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 1, εξαιρουμένων των πράξεων πληρωμής μέσω πιστωτικής κάρτας.

5. Ο καταναλωτής είναι σε θέση να διαχειρίζεται και να εκκινεί συναλλαγές πληρωμής από το λογαριασμό πληρωμών με βασικά χαρακτηριστικά, τον οποίο τηρεί, στις εγκαταστάσεις του πιστωτικού ιδρύματος ή και μέσω διαδικτυακών (online) υποδομών, εφόσον αυτές υπάρχουν.

6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Οικονομικών, που εκδίδεται ύστερα από γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Καταναλωτή και Αγοράς:

α) μπορεί να επιβάλλεται στα πιστωτικά ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στην Ελλάδα να παρέχουν, στο πλαίσιο λογαριασμού πληρωμών με βασικά χαρακτηριστικά, πρόσθετες υπηρεσίες, οι οποίες θεωρούνται ουσιώδεις για τους καταναλωτές βάσει των συνήθων πρακτικών στην ελληνική αγορά,

β) για τις υπηρεσίες που αναφέρονται στην υποπερίπτωση αα΄, στην υποπερίπτωση ββ΄ μόνο όσον αφορά πράξεις πληρωμών μέσω πιστωτικής κάρτας και στην υποπερίπτωση γγ΄ της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 1, μπορεί να προβλέπεται ελάχιστος αριθμός πράξεων για τις οποίες τα πιστωτικά ιδρύματα μπορούν να καταλογίζουν μόνο τα εύλογα τέλη, εάν ισχύουν, που αναφέρονται στο άρθρο 18. Ο ελάχιστος αριθμός των πράξεων πρέπει να είναι επαρκής για να καλύψει την προσωπική χρήση από τον καταναλωτή, λαμβάνοντας υπόψη τις υφιστάμενες κοινές συναλλακτικές πρακτικές και τη συμπεριφορά των καταναλωτών. Τα τέλη που χρεώνονται για τις πράξεις πέραν του ελάχιστου προβλεπόμενου αριθμού δεν είναι ποτέ υψηλότερα από εκείνα που χρεώνονται κατά τη συνήθη τιμολογιακή πολιτική του πιστωτικού ιδρύματος,

γ) ρυθμίζεται κάθε άλλο σχετικό θέμα.

7. Τα αποτελέσματα από την εφαρμογή των διατάξεων της ανωτέρω κοινής υπουργικής απόφασης αξιολογούνται ανά τριετία ή όποτε άλλοτε κρίνεται αναγκαίο από τα συναρμόδια Υπουργεία, λαμβάνοντας υπόψη σχετική γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Καταναλωτή και Αγοράς.

Η υποστήριξή της κατηγορίας υπό το πρίσμα του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΚΟΥΔΕΛΗ

ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ / ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ

Κώδικας Ποινικής Δικονομίας ΙΙ