1. Σχεδιασμός κτιρίου
1.1 Στο σχεδιασμό του κτιρίου λαμβάνονται υπόψη οι κάτωθι παράμετροι:
1.1.1 Η κατάλληλη χωροθέτηση και προσανατολισμός του κτιρίου για τη μέγιστη αξιοποίηση των τοπικών κλιματικών συνθηκών.
1.1.2 Η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου για τη βελτίωση του μικροκλίματος.
1.1.3 Ο κατάλληλος σχεδιασμός και χωροθέτηση των ανοιγμάτων ανά προσανατολισμό ανάλογα με τις απαιτήσεις ηλιασμού, φυσικού φωτισμού και αερισμού.
1.1.4 Η χωροθέτηση των λειτουργιών ανάλογα με τη χρήση και τις απαιτήσεις άνεσης (θερμικές, φυσικού αερισμού και φωτισμού).
1.1.5 Η ενσωμάτωση τουλάχιστον ενός εκ των παθητικών ηλιακών συστημάτων (ΠΗΣ), όπως άμεσου ηλιακού κέρδους (νότια ανοίγματα), τοίχος μάζας, τοίχος Trombe, θερμοκήπιο - ηλιακός χώρος κ.ά., εφόσον αυτό είναι λειτουργικά εφικτό.
1.1.6 Η ηλιοπροστασία.
1.1.7 Η ένταξη τεχνικών φυσικού αερισμού.
1.1.8 Η εξασφάλιση οπτικής άνεσης μέσω τεχνικών και συστημάτων φυσικού φωτισμού.
1.2 Αδυναμία εφαρμογής των ανωτέρω απαιτεί επαρκή τεχνική τεκμηρίωση σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τις επικρατούσες συνθήκες.
2. Κτιριακό κέλυφος
2.1 Θερμοφυσικά χαρακτηριστικά των δομικών στοιχείων του κτιριακού κελύφους:
2.1.1 Τα επιμέρους δομικά στοιχεία του κελύφους του εξεταζόμενου κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, πληρούν τους περιορισμούς θερμομόνωσης των παρακάτω πινάκων Γ.1 και Γ.2:
Πίνακας Γ.1: Μέγιστος επιτρεπόμενος συντελεστής θερμοπερατότητας δομικών στοιχείων, ανά κλιματική ζώνη, για νέα κτίρια
| ΔΟΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ | Συντελεστής θερμοπερατότητας [W/(m2.K)] | |||
| ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΖΩΝΗ | ||||
| Α | Β | Γ | Δ | |
| Οριζόντια ή κεκλιμένη οροφή σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 0,45 | 0,40 | 0,35 | 0,30 |
| Οριζόντια ή κεκλιμένη οροφή σε επαφή με κλειστό μη θερμαινόμενο χώρο | 1,10 | 0,80 | 0,65 | 0,60 |
| Οριζόντια ή κεκλιμένη οροφή σε επαφή με το έδαφος | 1,10 | 0,80 | 0,65 | 0,60 |
| Τοίχος σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 0,55 | 0,45 | 0,40 | 0,35 |
| Τοίχος σε επαφή με κλειστό μη θερμαινόμενο χώρο | 1,30 | 0,90 | 0,70 | 0,65 |
| Τοίχος σε επαφή με το έδαφος | 1,30 | 0,90 | 0,70 | 0,65 |
| Δάπεδο σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα (πιλοτή) | 0,45 | 0,40 | 0,35 | 0,30 |
| Δάπεδο σε επαφή με κλειστό μη θερμαινόμενο χώρο | 1,10 | 0,80 | 0,65 | 0,60 |
| Δάπεδο σε επαφή με το έδαφος | 1,10 | 0,80 | 0,65 | 0,60 |
| Κούφωμα ανοίγματος σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 2,80 | 2,60 | 2,40 | 2,20 |
| Κούφωμα ανοίγματος σε επαφή με μη θερμαινόμενο χώρο | 5,00 | 4,60 | 4,30 | 4,00 |
| Κούφωμα ανοίγματος χωρίς υαλοπίνακα σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 2,80 | 2,60 | 2,40 | 2,20 |
| Κούφωμα ανοίγματος χωρίς υαλοπίνακα σε επαφή με μη θερμαινόμενο χώρο | 5,00 | 4,60 | 4,30 | 4,00 |
| Γυάλινη πρόσοψη κτιρίου μη ανοιγόμενη ή μερικώς ανοιγόμενη σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 2,10 | 1,90 | 1,75 | 1,70 |
| Γυάλινη πρόσοψη κτιρίου μη ανοιγόμενη ή μερικώς ανοιγόμενη σε επαφή με μη θερμαινόμενο χώρο | 3,80 | 3,40 | 3,00 | 2,80 |
Πίνακας Γ.2: Μέγιστος επιτρεπόμενος συντελεστής θερμοπερατότητας δομικών στοιχείων, ανά κλιματική ζώνη, για υφιστάμενα κτίρια
| ΔΟΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ | Συντελεστής θερμοπερατότητας [W/(m2.K)] | |||
| ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΖΩΝΗ | ||||
| Α | Β | Γ | Δ | |
| Οριζόντια ή κεκλιμένη οροφή σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 0,50 | 0,45 | 0,40 | 0,35 |
| Οριζόντια ή κεκλιμένη οροφή σε επαφή με κλειστό μη θερμαινόμενο χώρο | 1,20 | 0,90 | 0,75 | 0,70 |
| Οριζόντια ή κεκλιμένη οροφή σε επαφή με το έδαφος | 1,20 | 0,90 | 0,75 | 0,70 |
| Τοίχος σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 0,60 | 0,50 | 0,45 | 0,40 |
| Τοίχος σε επαφή με κλειστό μη θερμαινόμενο χώρο | 1,50 | 1,00 | 0,80 | 0,70 |
| Τοίχος σε επαφή με το έδαφος | 1,50 | 1,00 | 0,80 | 0,70 |
| Δάπεδο σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα (πιλοτή) | 0,50 | 0,45 | 0,40 | 0,35 |
| Δάπεδο σε επαφή με κλειστό μη θερμαινόμενο χώρο | 1,20 | 0,90 | 0,75 | 0,70 |
| Δάπεδο σε επαφή με το έδαφος | 1,20 | 0,90 | 0,75 | 0,70 |
| Κούφωμα ανοίγματος σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 3,20 | 3,00 | 2,80 | 2,60 |
| Κούφωμα ανοίγματος σε επαφή με μη θερμαινόμενο χώρο | 5,70 | 5,20 | 4,80 | 4,40 |
| Κούφωμα ανοίγματος χωρίς υαλοπίνακα σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 3,20 | 3,00 | 2,80 | 2,60 |
| Κούφωμα ανοίγματος χωρίς υαλοπίνακα σε επαφή με μη θερμαινόμενο χώρο | 5,70 | 5,20 | 4,80 | 4,40 |
| Γυάλινη πρόσοψη κτιρίου μη ανοιγόμενη ή μερικώς ανοιγόμενη σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα | 2,20 | 2,00 | 1,80 | 1,80 |
| Γυάλινη πρόσοψη κτιρίου μη ανοιγόμενη ή μερικώς ανοιγόμενη σε επαφή με μη θερμαινόμενο χώρο | 4,00 | 3,60 | 3,10 | 2,90 |
2.1.2 Για τα δομικά στοιχεία που αποτελούν παθητικά ηλιακά συστήματα δεν ισχύει ο περιορισμός του μέγιστου επιτρεπόμενου συντελεστή θερμοπερατότητας, με την εξαίρεση του συστήματος άμεσου ηλιακού κέρδους.
2.1.3 Η τιμή του μέσου συντελεστή θερμοπερατότητας (Um) του εξεταζόμενου κτιρίου δεν υπερβαίνει τα όρια που δίδονται στους πίνακες Γ.3 και Γ.4 και στα διαγράμματα Γ.1 και Γ.2:
Πίνακας Γ.3: Μέγιστος επιτρεπόμενος μέσος συντελεστής θερμοπερατότητας (Um), ανά κλιματική ζώνη, για νέα κτίρια
| Α/V (m-1) | Μέγιστος επιτρεπόμενος μέσος συντελε- στής (Um) σε W/(m2 K) | |||
| Ζώνη Α | Ζώνη Β | Ζώνη Γ | Ζώνη Δ | |
| ≤ 0,2 | 1.25 | 1.13 | 1.04 | 0.95 |
| 0,3 | 1.17 | 1.05 | 0.96 | 0.88 |
| 0,4 | 1.10 | 0.99 | 0.91 | 0.83 |
| 0,5 | 1.04 | 0.93 | 0.86 | 0.78 |
| 0,6 | 0.98 | 0.89 | 0.81 | 0.73 |
| 0,7 | 0.92 | 0.83 | 0.76 | 0.68 |
| 0,8 | 0.86 | 0.77 | 0.71 | 0.63 |
| 0,9 | 0.80 | 0.73 | 0.65 | 0.59 |
| ≥ 1,0 | 0.77 | 0.69 | 0.62 | 0.55 |
Πίνακας Γ.4: Μέγιστος επιτρεπόμενος μέσος συντελεστής θερμοπερατότητας (Um), ανά κλιματική ζώνη, για υφιστάμενα κτίρια
| Α/V (m-1) | Μέγιστος επιτρεπόμενος μέσος συντελε- στής (Um) σε W/(m2 K) | |||
| Ζώνη Α | Ζώνη Β | Ζώνη Γ | Ζώνη Δ | |
| ≤ 0,2 | 1.26 | 1.14 | 1.05 | 0.95 |
| 0,3 | 1.20 | 1.09 | 1.00 | 0.92 |
| 0,4 | 1.15 | 1.03 | 0.95 | 0.87 |
| 0,5 | 1.09 | 0.98 | 0.90 | 0.83 |
| 0,6 | 1.03 | 0.93 | 0.86 | 0.78 |
| 0,7 | 0.98 | 0.88 | 0.81 | 0.73 |
| 0,8 | 0.92 | 0.83 | 0.76 | 0.69 |
| 0,9 | 0.86 | 0.78 | 0.71 | 0.64 |
| ≥ 1,0 | 0.81 | 0.73 | 0.66 | 0.60 |
δ) Η απαίτηση τήρησης του μέγιστου επιτρεπόμενου μέσου συντελεστή θερμοπερατότητας Um, δεν ισχύει στην περίπτωση κτιριακών μονάδων.
2.2 Για τα κτίρια ή κτιριακές μονάδες που ενσωματώνουν στο κέλυφος παθητικά συστήματα, πέραν αυτών του άμεσου κέρδους (νότια ανοίγματα), τα συστήματα αυτά δε λαμβάνονται υπόψη στους υπολογισμούς του μέσου συντελεστή θερμοπερατότητας (Um) ως έχουν, αλλά αντικαθίστανται με αντίστοιχα συμβατικά δομικά μη διαφανή στοιχεία με θερμικά χαρακτηριστικά, όπως ορίζονται στους πίνακες Γ.1 και Γ.2 για τους εξωτερικούς τοίχους σε επαφή με τον εξωτερικό αέρα.
2.3 Η διαδικασία υπολογισμού των συντελεστών θερμοπερατότητας των δομικών στοιχείων, των γραμμικών συντελεστών θερμοπερατότητας (θερμογεφυρών), καθώς και του μέγιστου επιτρεπόμενου μέσου συντελεστή θερμοπερατότητας (Um) του κτιρίου, καθορίζεται με σχετική ΤΟΤΕΕ.
3. Τεχνικά συστήματα
3.1 Τα επιμέρους τεχνικά συστήματα του εξεταζόμενου κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, πληρούν τους ακόλουθους περιορισμούς:
3.1.1 Όλα τα δίκτυα διανομής (νερού ή αλλού μέσου) των τεχνικών συστημάτων ΘΨΚ και ΖΝΧ διαθέτουν θερμομόνωση που καθορίζεται με σχετική ΤΟΤΕΕ.
Ιδιαίτερα οι εγκαταστάσεις δικτύων που διέρχονται από εξωτερικούς χώρους διαθέτουν κατ' ελάχιστον πάχος θερμομόνωσης 19mm για θέρμανση ή/και ψύξη χώρων και 13mmγια ΖΝΧ, με αγωγιμότητα θερμομονωτικού υλικού λ=0,040 W/(m.K) (στους 20°C).
Τα δίκτυα διανομής, θερμού και ψυχρού μέσου, διαθέτουν σύστημα αντιστάθμισης για την αντιμετώπιση των μερικών φορτίων ή άλλο ισοδύναμο σύστημα μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας υπό μερικό φορτίο.
3.1.2 Οι απαιτήσεις για νωπό αέρα στα κτίρια του τριτογενούς τομέα καλύπτονται μέσω μηχανικού αερισμού [προσαγωγής νωπού αέρα ή κεντρικής κλιματιστικής μονάδας διαχείρισης αέρα (ΚΚΜ) κ.τ.λ.]. Κάθε σύστημα μηχανικού αερισμού που εγκαθίσταται στο κτίριο είναι σύμφωνο με τα οριζόμενα στον Κανονισμό (ΕΕ) αριθμ. 1253/ 2014 και ιδίως τα Παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ αυτού.
Οι αεραγωγοί διανομής κλιματιζόμενου αέρα (προσαγωγής και ανακυκλοφορίας) που διέρχονται από εξωτερικούς χώρους των κτιρίων διαθέτουν θερμομόνωση με αγωγιμότητα θερμομονωτικού υλικού λ=0,040 W/(m.K) και πάχος θερμομόνωσης τουλάχιστον 40mm, ενώ για διέλευση σε εσωτερικούς χώρους το αντίστοιχο πάχος είναι 30mm.
3.1.3 Σε όλα τα νέα κτίρια ή κτιριακές μονάδες είναι υποχρεωτική η κάλυψη μέρους των αναγκών σε ζεστό νερό χρήσης από ηλιοθερμικά συστήματα.
Το ελάχιστο ποσοστό του ηλιακού μεριδίου σε ετήσια βάση καθορίζεται σε 60%.
Στα υφιστάμενα κτίρια ή κτιριακές μονάδες που ανακαινίζονται ριζικά, η ως άνω υποχρέωση ισχύει στο βαθμό που αυτό είναι τεχνικά, λειτουργικά και οικονομικά εφικτό.
Η υποχρέωση αυτή δεν ισχύει:
- όταν οι ανάγκες σε ΖΝΧ καλύπτονται από άλλα συστήματα παροχής ενέργειας που βασίζονται σε ΑΠΕ, ΣΗΘ, συστήματα τηλεθέρμανσης σε κλίμακα περιοχής ή οικοδομικού τετραγώνου, καθώς και από αντλίες θερμότητας που προσφέρουν σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό θερμικής ενέργειας από αυτό που καταναλώνουν για τη λειτουργία τους. Στις εν λόγω αντλίες θερμότητας ο εποχιακός βαθμός απόδοσης (SPF) πρέπει να είναι μεγαλύτερος από (1,15χ1/η), όπου "η" είναι ο λόγος της συνολικής ακαθάριστης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας προς την κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας για την παραγωγή ηλεκτρικής
ενέργειας, σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία 2009/28/ ΕΚ, και σε κάθε περίπτωση μεγαλύτερος από 3,3.
- για κατηγορίες χρήσεων κτιρίων χαμηλής ζήτησης σε ΖΝΧ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ/15316-3.1.2008, όπως ισχύει κάθε φορά, καθώς και στις σχετικές ΤΟΤΕΕ. Σε περίπτωση μεγάλου κυκλώματος με επανακυκλοφορία του ΖΝΧ εφαρμόζεται κυκλοφορία με σταθερό Δρ και κυκλοφορητή με ρύθμιση στροφών βάσει της ζήτησης σε ΖΝΧ.
3.1.4 Όπου απαιτείται κατανομή δαπανών, επιβάλλεται αυτονομία θέρμανσης και ψύξης.
Όπου απαιτείται κατανομή δαπανών για τη θέρμανση χώρων, καθώς επίσης και σε κεντρικά συστήματα παραγωγής ΖΝΧ, εφαρμόζεται θερμιδομέτρηση. Σε όλα τα κτίρια απαιτείται ανεξάρτητος αυτόματος έλεγχος της λειτουργίας των τερματικών μονάδων σε επίπεδο αυτόνομων χώρων (ανά λειτουργικό χώρο) με την ύπαρξη, κατ' ελάχιστον, θερμοστάτη και θερμοστατικών βαλβίδων.
3.1.5 Τα συστήματα γενικού φωτισμού στα κτίρια του τριτογενούς τομέα έχουν ελάχιστη φωτιστική απόδοση 60 lm/W. Για επιφάνεια μεγαλύτερη από 15m2 ο τεχνητός φωτισμός ελέγχεται με χωριστούς διακόπτες. Στους χώρους με φυσικό φωτισμό εξασφαλίζεται η δυνατότητα σβέσης τουλάχιστον του 50% των λαμπτήρων που βρίσκονται εντός αυτών.
Σε όλα τα κτίρια του τριτογενούς τομέα απαιτείται η εγκατάσταση κατάλληλου εξοπλισμού αντιστάθμισης της άεργου ισχύος των ηλεκτρικών τους καταναλώσεων, για την αύξηση του συντελεστή ισχύος τους (συνφ) σε επίπεδο κατ' ελάχιστον 0,95.
3.1.6 Διατάξεις ελέγχου τεχνικών συστημάτων:
Τα κτίρια κατοικίας και τα κτίρια του τριτογενούς τομέα με ωφέλιμη επιφάνεια μικρότερη των 3.500 m2, διαθέτουν τις διατάξεις αυτομάτου ελέγχου που περιλαμβάνονται στην κατηγορία Γ, όπως αυτή ορίζεται στο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 15232:2007 και εξειδικεύονται σε σχετική ΤΟΤΕΕ. Τα κτίρια του τριτογενούς τομέα με ωφέλιμη επιφάνεια μεγαλύτερη των 3.500 m2, διαθέτουν τις διατάξεις αυτομάτου ελέγχου που περιλαμβάνονται στην κατηγορία Β, όπως αυτή ορίζεται στο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 15232:2007 και εξειδικεύονται σε σχετική ΤΟΤΕΕ.
Τα κτίρια του τριτογενούς τομέα, με ωφέλιμη επιφάνεια μεγαλύτερη από 3.500 m2, διαθέτουν σύστημα ενεργειακής διαχείρισης κτιρίου (ΒΕ/VIS), για τον κεντρικό έλεγχο της λειτουργίας των τεχνικών συστημάτων.
Τα κτίρια με χρήσεις "ξενοδοχείο"/"ξενώνας" διαθέτουν σύστημα ελέγχου ηλεκτροδότησης δωματίων μέσω ηλεκτρονικών καρτών.
3.2 Σε κάθε περίπτωση, τα επιμέρους τεχνικά συστήματα του εξεταζόμενου κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στους εφαρμοστικούςκανονισμούς που εκδόθηκαν στο πλαίσιο των Κοινοτικών Οδηγιών 2009/125/ΕΚ και 2010/30/ ΕΕ, όπως αυτές τροποποιήθηκαν με την Οδηγία 2012/27/ΕΕ.
4. Κατά τα λοιπά ισχύουν οι προδιαγραφές του κτιρίου αναφοράς, όπως αυτές καθορίζονται στο άρθρο 9 της παρούσας και εξειδικεύονται περαιτέρω σε σχετική ΤΟΤΕΕ.
5. Αδυναμία εφαρμογής των ανωτέρω απαιτεί επαρκή τεχνική τεκμηρίωση σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τις επικρατούσες συνθήκες.
