Αποζημίωση δικηγόρου - επιστημονικού συνεργάτη της ΠτΔ με βάση τον Κώδικα Δικηγόρων (Λήξη έμμισθης εντολής)

Με την υπ’ αριθμ. 170/2017 γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απάντησε σε ερώτημα αναφορικά με το εάν δικηγόρος, ο οποίος είχε προσληφθεί βάσει ειδικών διατάξεων στην Προεδρία της Δημοκρατίας ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο 46 παρ.3 του Δικηγορικού Κώδικα αποζημίωση, εξαιτίας της απόλυσής του λόγω συμπλήρωσης του ανωτάτου ορίου ηλικίας.

Όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση, για το χαρακτηρισμό ως έμμισθης εντολής της εργασιακής σχέσης ορισμένου δικηγόρου, ο οποίος έχει προσληφθεί ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου σε φορέα του δημόσιου τομέα, θα πρέπει αναμφισβήτητα οι νομικές υπηρεσίες που παρέχει ο εν λόγω επιστημονικός συνεργάτης να έχουν ως αντικείμενο έργα, τα οποία, κατά τις διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων, εμπίπτουν στα έργα εκείνα που επιτρέπουν και συγχρόνως περιγράφουν οι εν λόγω διατάξεις (άρθρα 8, 36, 42 και 44 παρ. 2).

Επιπλέον οι υπόψη νομικές υπηρεσίες θα πρέπει να παρέχονται υπό την ιδιότητα δικαστικού ή νομικού συμβούλου ή δικηγόρου και να αφορούν τη διαφύλαξη ή την προστασία των συμφερόντων του εντολέα του στο πλαίσιο των συναλλαγών του με τρίτους.

Στην κρινόμενη περίπτωση, ο δικηγόρος προσλήφθηκε στην Π.τ.Δ. ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και άσκησε συμβουλευτικά καθήκοντα, σε ανακύπτοντα νομικά ζητήματα επί θεμάτων προσωπικού, προμηθειών, συμβάσεων κ.λπ., προφανώς υπό τη μορφή παροχής νομικών συμβουλών προς τα διοικητικά όργανα της Π.τ.Δ.

Όμως, η παροχή νομικών συμβουλών προς τα εν λόγω διοικητικά όργανα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο λειτουργίας των διοικητικών υπηρεσιών της Π.τ.Δ και της διεκπεραίωσης των σχετικών διοικητικών διαδικασιών, τις οποίες διέπει η αρχή της νομιμότητας της δράσης της δημόσιας διοίκησης και όχι στο πλαίσιο κάλυψης της ανάγκης διαφύλαξης ή προστασίας έναντι τρίτων, με την παροχή των κατάλληλων νομικών συμβουλών, των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου, στο νομικό πρόσωπο του οποίου εντάσσεται η υπηρεσία της Π.τ.Δ..

Συναφώς, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι όταν ανακύπτει περίπτωση νομικής υποβοήθησης της Π.τ.Δ επί νομικών ζητημάτων με τρίτους, σε δικαστικό ή εξώδικο πεδίο, ή νομικής καθοδήγησης της Π.τ.Δ., ως υπηρεσίας, με την παροχή νομικών συμβουλών ή γνωμοδοτήσεων, η αρμοδιότητα παροχής σχετικής νομικής συνδρομής και προστασίας των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου έχει ανατεθεί, με το άρθρο 4 παρ.2 του π.δ.351/1991, στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Πέραν τούτου, η παροχή εκ μέρους του προαναφερόμενου επιστημονικού συνεργάτη νομικών συμβουλών προς τα διοικητικά όργανα της Π.τ.Δ. κατά το χρονικό διάστημα στο οποίο είχε τοποθετηθεί στο Γραφείο του Ειδικού Γραμματέα της Π.τ.Δ., δεν πραγματοποιήθηκε υπό τη δικηγορική του ιδιότητα αλλά την ιδιότητα του υπαλλήλου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ο οποίος διέθετε νομική παιδεία.

Ως εκ τούτου, η παροχή και μόνο νομικών συμβουλών προς τα διοικητικά όργανα της Π.τ.Δ. δεν μπορεί, άνευ ετέρου, να μεταβάλει τη φύση της εργασιακής σχέσης του προαναφερόμενου επιστημονικού συνεργάτη από σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου σε σχέση έμμισθης εντολής (πρβλ. ΑΠ 79/2016 και Ν.Σ.Κ. 242/2011).

Ενόψει αυτών, το ΝΣΚ γνωμοδότησε ομόφωνα ότι δικηγόρος, ο οποίος είχε προσληφθεί βάσει ειδικών διατάξεων στην Προεδρία της Δημοκρατίας ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δεν δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο 46 παρ.3 του Δικηγορικού Κώδικα αποζημίωση, εξαιτίας της απόλυσής του λόγω συμπλήρωσης του ανωτάτου ορίου ηλικίας, διότι η ως άνω εργασιακή του σχέση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχέση έμμισθης εντολής.

Δείτε αναλυτικά τη γνωμοδότηση 170/2017 εδώ.